Εἰς τὸ τέλος· μὴ διαφθείρῃς· ψαλμὸς τῷ Ασαφ ᾠδῆς. |
1 |
Εξομολογησόμεθάσοι,οθεός,εξομολογησόμεθακαὶεπικαλεσόμεθατὸόνομάσου.
|
2 |
διηγήσομαιπάντατὰθαυμάσιάσου,ότανλάβωκαιρόν·εγὼευθύτηταςκρινῶ.
|
3 |
ετάκηηγῆκαὶπάντεςοικατοικοῦντεςεναυτῆ,εγὼεστερέωσατοὺςστύλουςαυτῆς.διάψαλμα.
|
4 |
εῖπατοῖςπαρανομοῦσινΜὴπαρανομεῖτε,καὶτοῖςαμαρτάνουσινΜὴυψοῦτεκέρας,
|
5 |
μὴεπαίρετεειςύψοςτὸκέραςυμῶν,μὴλαλεῖτεκατὰτοῦθεοῦαδικίαν.
|
6 |
ότιούτεαπὸεξόδωνούτεαπὸδυσμῶνούτεαπὸερήμωνορέων,
|
7 |
ότιοθεὸςκριτήςεστιν,τοῦτονταπεινοῖκαὶτοῦτονυψοῖ.
|
8 |
ότιποτήριονενχειρὶκυρίουοίνουακράτουπλῆρεςκεράσματος,καὶέκλινενεκτούτουειςτοῦτο,πλὴνοτρυγίαςαυτοῦουκεξεκενώθη,πίονταιπάντεςοιαμαρτωλοὶτῆςγῆς.
|
9 |
εγὼδὲαγαλλιάσομαιειςτὸναιῶνα,ψαλῶτῶθεῶΙακωβ·
|
10 |
καὶπάντατὰκέρατατῶναμαρτωλῶνσυγκλάσω,καὶυψωθήσεταιτὰκέρατατοῦδικαίου.
|
Можно выделить стих, нажав на его номер. Работает
Shift
и
Ctrl