Εἰς τὸ τέλος, ἐν ὕμνοις· συνέσεως τῷ Δαυιδ. |
1 |
Ενώτισαι,οθεός,τὴνπροσευχὴνμουκαὶμὴυπερίδηςτὴνδέησίνμου,
|
2 |
πρόσχεςμοικαὶεισάκουσόνμου.ελυπήθηνεντῆαδολεσχίαμουκαὶεταράχθην
|
3 |
απὸφωνῆςεχθροῦκαὶαπὸθλίψεωςαμαρτωλοῦ,ότιεξέκλινανεπ᾿εμὲανομίανκαὶενοργῆενεκότουνμοι.
|
4 |
ηκαρδίαμουεταράχθηενεμοί,καὶδειλίαθανάτουεπέπεσενεπ᾿εμέ·
|
5 |
φόβοςκαὶτρόμοςῆλθενεπ᾿εμέ,καὶεκάλυψένμεσκότος.
|
6 |
καὶεῖπαΤίςδώσειμοιπτέρυγαςωσεὶπεριστερᾶςκαὶπετασθήσομαικαὶκαταπαύσω;
|
7 |
ιδοὺεμάκρυναφυγαδεύωνκαὶηυλίσθηνεντῆερήμω.διάψαλμα.
|
8 |
προσεδεχόμηντὸνσώζοντάμεαπὸολιγοψυχίαςκαὶκαταιγίδος.
|
9 |
καταπόντισον,κύριε,καὶκαταδίελετὰςγλώσσαςαυτῶν,ότιεῖδονανομίανκαὶαντιλογίανεντῆπόλει.
|
10 |
ημέραςκαὶνυκτὸςκυκλώσειαυτὴνεπὶτὰτείχηαυτῆς,ανομίακαὶκόποςενμέσωαυτῆςκαὶαδικία,
|
11 |
καὶουκεξέλιπενεκτῶνπλατειῶναυτῆςτόκοςκαὶδόλος.
|
12 |
ότιειεχθρὸςωνείδισένμε,υπήνεγκαάν,καὶειομισῶνμεεπ᾿εμὲεμεγαλορρημόνησεν,εκρύβηνὰναπ᾿αυτοῦ.
|
13 |
σὺδέ,άνθρωπεισόψυχε,ηγεμώνμουκαὶγνωστέμου,
|
14 |
ὸςεπὶτὸαυτόμοιεγλύκαναςεδέσματα,εντῶοίκωτοῦθεοῦεπορεύθημενενομονοία·
|
15 |
ελθέτωθάνατοςεπ᾿αυτούς,καὶκαταβήτωσανειςάδουζῶντες,ότιπονηρίαιενταῖςπαροικίαιςαυτῶνενμέσωαυτῶν.
|
16 |
εγὼδὲπρὸςτὸνθεὸνεκέκραξα,καὶοκύριοςεισήκουσένμου.
|
17 |
εσπέραςκαὶπρωὶκαὶμεσημβρίαςδιηγήσομαι·απαγγελῶ,καὶεισακούσεταιτῆςφωνῆςμου.
|
18 |
λυτρώσεταιενειρήνητὴνψυχήνμουαπὸτῶνεγγιζόντωνμοι,ότιενπολλοῖςῆσανσὺνεμοί.
|
19 |
εισακούσεταιοθεὸςκαὶταπεινώσειαυτούς,ουπάρχωνπρὸτῶναιώνων.διάψαλμα.ουγάρεστιναυτοῖςαντάλλαγμα,καὶουκεφοβήθησαντὸνθεόν.
|
20 |
εξέτεινεντὴνχεῖρααυτοῦεντῶαποδιδόναι·εβεβήλωσαντὴνδιαθήκηναυτοῦ.
|
21 |
διεμερίσθησαναπὸοργῆςτοῦπροσώπουαυτοῦ,καὶήγγισενηκαρδίααυτοῦ·ηπαλύνθησανοιλόγοιαυτοῦυπὲρέλαιον,καὶαυτοίεισινβολίδες.
|
22 |
επίρριψονεπὶκύριοντὴνμέριμνάνσου,καὶαυτόςσεδιαθρέψει·ουδώσειειςτὸναιῶνασάλοντῶδικαίω.
|
23 |
σὺδέ,οθεός,κατάξειςαυτοὺςειςφρέαρδιαφθορᾶς·άνδρεςαιμάτωνκαὶδολιότητοςουμὴημισεύσωσιντὰςημέραςαυτῶν.εγὼδὲελπιῶεπὶσέ,κύριε.
|