Εἰς τὸ τέλος· ψαλμὸς τῷ Δαυιδ. |
1 |
Μακάριοςοσυνίωνεπὶπτωχὸνκαὶπένητα·ενημέραπονηρᾶρύσεταιαυτὸνοκύριος.
|
2 |
κύριοςδιαφυλάξαιαυτὸνκαὶζήσαιαυτὸνκαὶμακαρίσαιαυτὸνεντῆγῆκαὶμὴπαραδώηαυτὸνειςχεῖραςεχθροῦαυτοῦ.
|
3 |
κύριοςβοηθήσαιαυτῶεπὶκλίνηςοδύνηςαυτοῦ·όληντὴνκοίτηναυτοῦέστρεψαςεντῆαρρωστίααυτοῦ.
|
4 |
εγὼεῖπαΚύριε,ελέησόνμε·ίασαιτὴνψυχήνμου,ότιήμαρτόνσοι.
|
5 |
οιεχθροίμουεῖπανκακάμοιΠότεαποθανεῖται,καὶαπολεῖταιτὸόνομααυτοῦ;
|
6 |
καὶειεισεπορεύετοτοῦιδεῖν,μάτηνελάλει·ηκαρδίααυτοῦσυνήγαγενανομίανεαυτῶ,εξεπορεύετοέξωκαὶελάλει.
|
7 |
επὶτὸαυτὸκατ᾿εμοῦεψιθύριζονπάντεςοιεχθροίμου,κατ᾿εμοῦελογίζοντοκακάμοι,
|
8 |
λόγονπαράνομονκατέθεντοκατ᾿εμοῦΜὴοκοιμώμενοςουχὶπροσθήσειτοῦαναστῆναι;
|
9 |
καὶγὰροάνθρωποςτῆςειρήνηςμου,εφ᾿ὸνήλπισα,οεσθίωνάρτουςμου,εμεγάλυνενεπ᾿εμὲπτερνισμόν·
|
10 |
σὺδέ,κύριε,ελέησόνμεκαὶανάστησόνμε,καὶανταποδώσωαυτοῖς.
|
11 |
εντούτωέγνωνότιτεθέληκάςμε,ότιουμὴεπιχαρῆοεχθρόςμουεπ᾿εμέ.
|
12 |
εμοῦδὲδιὰτὴνακακίαναντελάβου,καὶεβεβαίωσάςμεενώπιόνσουειςτὸναιῶνα.
|
13 |
ΕυλογητὸςκύριοςοθεὸςΙσραηλαπὸτοῦαιῶνοςκαὶειςτὸναιῶνα.γένοιτογένοιτο.
|
Можно выделить стих, нажав на его номер. Работает
Shift
и
Ctrl