Εἰς τὸ τέλος, ἐν ψαλμοῖς· ᾠδὴ τῷ Δαυιδ. | |
1 | Εντῶεπικαλεῖσθαίμεεισήκουσένμουοθεὸςτῆςδικαιοσύνηςμου·ενθλίψειεπλάτυνάςμοι·οικτίρησόνμεκαὶεισάκουσοντῆςπροσευχῆςμου. |
2 | υιοὶανθρώπων,έωςπότεβαρυκάρδιοι;ίνατίαγαπᾶτεματαιότητακαὶζητεῖτεψεῦδος;διάψαλμα. |
3 | καὶγνῶτεότιεθαυμάστωσενκύριοςτὸνόσιοναυτοῦ·κύριοςεισακούσεταίμουεντῶκεκραγέναιμεπρὸςαυτόν. |
4 | οργίζεσθεκαὶμὴαμαρτάνετε·λέγετεενταῖςκαρδίαιςυμῶνκαὶεπὶταῖςκοίταιςυμῶνκατανύγητε.διάψαλμα. |
5 | θύσατεθυσίανδικαιοσύνηςκαὶελπίσατεεπὶκύριον. |
6 | πολλοὶλέγουσινΤίςδείξειημῖντὰαγαθά;εσημειώθηεφ᾿ημᾶςτὸφῶςτοῦπροσώπουσου,κύριε. |
7 | έδωκαςευφροσύνηνειςτὴνκαρδίανμου·απὸκαιροῦσίτουκαὶοίνουκαὶελαίουαυτῶνεπληθύνθησαν. |
8 | ενειρήνηεπὶτὸαυτὸκοιμηθήσομαικαὶυπνώσω,ότισύ,κύριε,κατὰμόναςεπ᾿ελπίδικατώκισάςμε. |