Ψαλμὸς τῷ Δαυιδ. | |
1 | Κύριοςποιμαίνειμε,καὶουδένμευστερήσει. |
2 | ειςτόπονχλόης,εκεῖμεκατεσκήνωσεν,επὶύδατοςαναπαύσεωςεξέθρεψένμε, |
3 | τὴνψυχήνμουεπέστρεψεν.ωδήγησένμεεπὶτρίβουςδικαιοσύνηςένεκεντοῦονόματοςαυτοῦ. |
4 | εὰνγὰρκαὶπορευθῶενμέσωσκιᾶςθανάτου,ουφοβηθήσομαικακά,ότισὺμετ᾿εμοῦεῖ·ηράβδοςσουκαὶηβακτηρίασου,αυταίμεπαρεκάλεσαν. |
5 | ητοίμασαςενώπιόνμουτράπεζανεξεναντίαςτῶνθλιβόντωνμε·ελίπαναςενελαίωτὴνκεφαλήνμου,καὶτὸποτήριόνσουμεθύσκονωςκράτιστον. |
6 | καὶτὸέλεόςσουκαταδιώξεταίμεπάσαςτὰςημέραςτῆςζωῆςμου,καὶτὸκατοικεῖνμεενοίκωκυρίουειςμακρότηταημερῶν. |