Τῷ Δαυιδ. | |
1 | ΕπὶτῶνποταμῶνΒαβυλῶνοςεκεῖεκαθίσαμενκαὶεκλαύσαμενεντῶμνησθῆναιημᾶςτῆςΣιων. |
2 | επὶταῖςιτέαιςενμέσωαυτῆςεκρεμάσαμεντὰόργαναημῶν· |
3 | ότιεκεῖεπηρώτησανημᾶςοιαιχμαλωτεύσαντεςημᾶςλόγουςωδῶνκαὶοιαπαγαγόντεςημᾶςύμνονΆισατεημῖνεκτῶνωδῶνΣιων. |
4 | πῶςάσωμεντὴνωδὴνκυρίουεπὶγῆςαλλοτρίας; |
5 | εὰνεπιλάθωμαίσου,Ιερουσαλημ,επιλησθείηηδεξιάμου· |
6 | κολληθείηηγλῶσσάμουτῶλάρυγγίμου,εὰνμήσουμνησθῶ,εὰνμὴπροανατάξωμαιτὴνΙερουσαλημεναρχῆτῆςευφροσύνηςμου. |
7 | μνήσθητι,κύριε,τῶνυιῶνΕδωμτὴνημέρανΙερουσαλημτῶνλεγόντωνΕκκενοῦτεεκκενοῦτε,έωςοθεμέλιοςεναυτῆ. |
8 | θυγάτηρΒαβυλῶνοςηταλαίπωρος,μακάριοςὸςανταποδώσεισοιτὸανταπόδομάσου,ὸανταπέδωκαςημῖν· |
9 | μακάριοςὸςκρατήσεικαὶεδαφιεῖτὰνήπιάσουπρὸςτὴνπέτραν. |