Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῆς ὀγδόης· ψαλμὸς τῷ Δαυιδ. |
1 |
Σῶσόνμε,κύριε,ότιεκλέλοιπενόσιος,ότιωλιγώθησαναιαλήθειαιαπὸτῶνυιῶντῶνανθρώπων.
|
2 |
μάταιαελάλησενέκαστοςπρὸςτὸνπλησίοναυτοῦ,χείληδόλιαενκαρδίακαὶενκαρδίαελάλησαν.
|
3 |
εξολεθρεύσαικύριοςπάντατὰχείλητὰδόλιακαὶγλῶσσανμεγαλορήμονα
|
4 |
τοὺςειπόνταςΤὴνγλῶσσανημῶνμεγαλυνοῦμεν,τὰχείληημῶνπαρ᾿ημῶνεστιν·τίςημῶνκύριόςεστιν;
|
5 |
Απὸτῆςταλαιπωρίαςτῶνπτωχῶνκαὶαπὸτοῦστεναγμοῦτῶνπενήτωννῦναναστήσομαι,λέγεικύριος,θήσομαιενσωτηρία,παρρησιάσομαιεναυτῶ.
|
6 |
τὰλόγιακυρίουλόγιααγνά,αργύριονπεπυρωμένονδοκίμιοντῆγῆκεκαθαρισμένονεπταπλασίως.
|
7 |
σύ,κύριε,φυλάξειςημᾶςκαὶδιατηρήσειςημᾶςαπὸτῆςγενεᾶςταύτηςκαὶειςτὸναιῶνα.
|
8 |
κύκλωοιασεβεῖςπεριπατοῦσιν·κατὰτὸύψοςσουεπολυώρησαςτοὺςυιοὺςτῶνανθρώπων.
|
Можно выделить стих, нажав на его номер. Работает
Shift
и
Ctrl