Τῷ Δαυιδ. |
1 |
Ευλόγει,ηψυχήμου,τὸνκύριονκαί,πάντατὰεντόςμου,τὸόνοματὸάγιοναυτοῦ·
|
2 |
ευλόγει,ηψυχήμου,τὸνκύριονκαὶμὴεπιλανθάνουπάσαςτὰςανταποδόσειςαυτοῦ·
|
3 |
τὸνευιλατεύονταπάσαιςταῖςανομίαιςσου,τὸνιώμενονπάσαςτὰςνόσουςσου·
|
4 |
τὸνλυτρούμενονεκφθορᾶςτὴνζωήνσου,τὸνστεφανοῦντάσεενελέεικαὶοικτιρμοῖς·
|
5 |
τὸνεμπιπλῶνταεναγαθοῖςτὴνεπιθυμίανσου,ανακαινισθήσεταιωςαετοῦηνεότηςσου.
|
6 |
ποιῶνελεημοσύναςοκύριοςκαὶκρίμαπᾶσιτοῖςαδικουμένοις.
|
7 |
εγνώρισεντὰςοδοὺςαυτοῦτῶΜωυσῆ,τοῖςυιοῖςΙσραηλτὰθελήματααυτοῦ.
|
8 |
οικτίρμωνκαὶελεήμωνοκύριος,μακρόθυμοςκαὶπολυέλεος·
|
9 |
ουκειςτέλοςοργισθήσεταιουδὲειςτὸναιῶναμηνιεῖ·
|
10 |
ουκατὰτὰςαμαρτίαςημῶνεποίησενημῖνουδὲκατὰτὰςανομίαςημῶνανταπέδωκενημῖν
|
11 |
ότικατὰτὸύψοςτοῦουρανοῦαπὸτῆςγῆςεκραταίωσενκύριοςτὸέλεοςαυτοῦεπὶτοὺςφοβουμένουςαυτόν·
|
12 |
καθ᾿όσοναπέχουσινανατολαὶαπὸδυσμῶν,εμάκρυνεναφ᾿ημῶντὰςανομίαςημῶν.
|
13 |
καθὼςοικτίρειπατὴρυιούς,οικτίρησενκύριοςτοὺςφοβουμένουςαυτόν,
|
14 |
ότιαυτὸςέγνωτὸπλάσμαημῶν·μνήσθητιότιχοῦςεσμεν.
|
15 |
άνθρωπος,ωσεὶχόρτοςαιημέραιαυτοῦ·ωσεὶάνθοςτοῦαγροῦ,ούτωςεξανθήσει·
|
16 |
ότιπνεῦμαδιῆλθενεναυτῶ,καὶουχυπάρξεικαὶουκεπιγνώσεταιέτιτὸντόποναυτοῦ.
|
17 |
τὸδὲέλεοςτοῦκυρίουαπὸτοῦαιῶνοςκαὶέωςτοῦαιῶνοςεπὶτοὺςφοβουμένουςαυτόν,καὶηδικαιοσύνηαυτοῦεπὶυιοὺςυιῶν
|
18 |
τοῖςφυλάσσουσιντὴνδιαθήκηναυτοῦκαὶμεμνημένοιςτῶνεντολῶναυτοῦτοῦποιῆσαιαυτάς.
|
19 |
κύριοςεντῶουρανῶητοίμασεντὸνθρόνοναυτοῦ,καὶηβασιλείααυτοῦπάντωνδεσπόζει.
|
20 |
ευλογεῖτετὸνκύριον,πάντεςοιάγγελοιαυτοῦ,δυνατοὶισχύιποιοῦντεςτὸνλόγοναυτοῦτοῦακοῦσαιτῆςφωνῆςτῶνλόγωναυτοῦ·
|
21 |
ευλογεῖτετὸνκύριον,πᾶσαιαιδυνάμειςαυτοῦ,λειτουργοὶαυτοῦποιοῦντεςτὸθέλημααυτοῦ·
|
22 |
ευλογεῖτετὸνκύριον,πάντατὰέργααυτοῦενπαντὶτόπωτῆςδεσποτείαςαυτοῦ·ευλόγει,ηψυχήμου,τὸνκύριον.
|