1 |
Καὶμεθ᾿ημέραςὲξπαραλαμβάνειοΙησοῦςτὸνΠέτρονκαὶΙάκωβονκαὶΙωάννηντὸναδελφὸναυτοῦ,καὶαναφέρειαυτοὺςειςόροςυψηλὸνκατ᾿ιδίαν.
|
2 |
καὶμετεμορφώθηέμπροσθεναυτῶν,καὶέλαμψεντὸπρόσωποναυτοῦωςοήλιος,τὰδὲιμάτιααυτοῦεγένετολευκὰωςτὸφῶς.
|
3 |
καὶιδοὺώφθηαυτοῖςΜωυσῆςκαὶΗλίαςσυλλαλοῦντεςμετ᾿αυτοῦ.
|
4 |
αποκριθεὶςδὲοΠέτροςεῖπεντῶΙησοῦ,Κύριε,καλόνεστινημᾶςῶδεεῖναι·ειθέλεις,ποιήσωῶδετρεῖςσκηνάς,σοὶμίανκαὶΜωυσεῖμίανκαὶΗλίαμίαν.
|
5 |
έτιαυτοῦλαλοῦντοςιδοὺνεφέληφωτεινὴεπεσκίασεναυτούς,καὶιδοὺφωνὴεκτῆςνεφέληςλέγουσα,Οῦτόςεστινουιόςμουοαγαπητός,ενῶευδόκησα·ακούετεαυτοῦ.
|
6 |
καὶακούσαντεςοιμαθηταὶέπεσανεπὶπρόσωποναυτῶνκαὶεφοβήθησανσφόδρα.
|
7 |
καὶπροσῆλθενοΙησοῦςκαὶαψάμενοςαυτῶνεῖπεν,Εγέρθητεκαὶμὴφοβεῖσθε.
|
8 |
επάραντεςδὲτοὺςοφθαλμοὺςαυτῶνουδέναεῖδονειμὴαυτὸνΙησοῦνμόνον.
|
9 |
ΚαὶκαταβαινόντωναυτῶνεκτοῦόρουςενετείλατοαυτοῖςοΙησοῦςλέγων,Μηδενὶείπητετὸόραμαέωςοῦουιὸςτοῦανθρώπουεκνεκρῶνεγερθῆ.
|
10 |
καὶεπηρώτησαναυτὸνοιμαθηταὶλέγοντες,ΤίοῦνοιγραμματεῖςλέγουσινότιΗλίανδεῖελθεῖνπρῶτον;
|
11 |
οδὲαποκριθεὶςεῖπεν,Ηλίαςμὲνέρχεταικαὶαποκαταστήσειπάντα·
|
12 |
λέγωδὲυμῖνότιΗλίαςήδηῆλθεν,καὶουκεπέγνωσαναυτὸναλλὰεποίησανεναυτῶόσαηθέλησαν·ούτωςκαὶουιὸςτοῦανθρώπουμέλλειπάσχεινυπ᾿αυτῶν.
|
13 |
τότεσυνῆκανοιμαθηταὶότιπερὶΙωάννουτοῦβαπτιστοῦεῖπεναυτοῖς.
|
14 |
Καὶελθόντωνπρὸςτὸνόχλονπροσῆλθεναυτῶάνθρωποςγονυπετῶναυτὸν
|
15 |
καὶλέγων,Κύριε,ελέησόνμουτὸνυιόν,ότισεληνιάζεταικαὶκακῶςπάσχει·πολλάκιςγὰρπίπτειειςτὸπῦρκαὶπολλάκιςειςτὸύδωρ.
|
16 |
καὶπροσήνεγκααυτὸντοῖςμαθηταῖςσου,καὶουκηδυνήθησαναυτὸνθεραπεῦσαι.
|
17 |
αποκριθεὶςδὲοΙησοῦςεῖπεν,Ω͂γενεὰάπιστοςκαὶδιεστραμμένη,έωςπότεμεθ᾿υμῶνέσομαι;έωςπότεανέξομαιυμῶν;φέρετέμοιαυτὸνῶδε.
|
18 |
καὶεπετίμησεναυτῶοΙησοῦς,καὶεξῆλθεναπ᾿αυτοῦτὸδαιμόνιον·καὶεθεραπεύθηοπαῖςαπὸτῆςώραςεκείνης.
|
19 |
ΤότεπροσελθόντεςοιμαθηταὶτῶΙησοῦκατ᾿ιδίανεῖπον,Διὰτίημεῖςουκηδυνήθημενεκβαλεῖναυτό;
|
20 |
οδὲλέγειαυτοῖς,Διὰτὴνολιγοπιστίανυμῶν·αμὴνγὰρλέγωυμῖν,εὰνέχητεπίστινωςκόκκονσινάπεως,ερεῖτετῶόρειτούτω,Μετάβαένθενεκεῖ,καὶμεταβήσεται·καὶουδὲναδυνατήσειυμῖν.
|
21 |
.
|
22 |
ΣυστρεφομένωνδὲαυτῶνεντῆΓαλιλαίαεῖπεναυτοῖςοΙησοῦς,Μέλλειουιὸςτοῦανθρώπουπαραδίδοσθαιειςχεῖραςανθρώπων,
|
23 |
καὶαποκτενοῦσιναυτόν,καὶτῆτρίτηημέραεγερθήσεται.καὶελυπήθησανσφόδρα.
|
24 |
ΕλθόντωνδὲαυτῶνειςΚαφαρναοὺμπροσῆλθονοιτὰδίδραχμαλαμβάνοντεςτῶΠέτρωκαὶεῖπαν,Οδιδάσκαλοςυμῶνουτελεῖτὰδίδραχμα;
|
25 |
λέγει,Ναί.καὶελθόνταειςτὴνοικίανπροέφθασεναυτὸνοΙησοῦςλέγων,Τίσοιδοκεῖ,Σίμων;οιβασιλεῖςτῆςγῆςαπὸτίνωνλαμβάνουσιντέληὴκῆνσον;απὸτῶνυιῶναυτῶνὴαπὸτῶναλλοτρίων;
|
26 |
ειπόντοςδέ,Απὸτῶναλλοτρίων,έφηαυτῶοΙησοῦς,Άραγεελεύθεροίεισινοιυιοί.
|
27 |
ίναδὲμὴσκανδαλίσωμεναυτούς,πορευθεὶςειςθάλασσανβάλεάγκιστρονκαὶτὸναναβάνταπρῶτονιχθὺνᾶρον,καὶανοίξαςτὸστόμααυτοῦευρήσειςστατῆρα·εκεῖνονλαβὼνδὸςαυτοῖςαντὶεμοῦκαὶσοῦ.
|