1 |
Ω͂οιποιμένεςοιδιασκορπίζοντεςκαὶαπολλύοντεςτὰπρόβατατῆςνομῆςμου.
|
2 |
διὰτοῦτοτάδελέγεικύριοςεπὶτοὺςποιμαίνονταςτὸνλαόνμουΥμεῖςδιεσκορπίσατετὰπρόβατάμουκαὶεξώσατεαυτὰκαὶουκεπεσκέψασθεαυτά,ιδοὺεγὼεκδικῶεφ᾿υμᾶςκατὰτὰπονηρὰεπιτηδεύματαυμῶν·
|
3 |
καὶεγὼεισδέξομαιτοὺςκαταλοίπουςτοῦλαοῦμουαπὸπάσηςτῆςγῆς,οῦεξῶσααυτοὺςεκεῖ,καὶκαταστήσωαυτοὺςειςτὴννομὴναυτῶν,καὶαυξηθήσονταικαὶπληθυνθήσονται·
|
4 |
καὶαναστήσωαυτοῖςποιμένας,οὶποιμανοῦσιναυτούς,καὶουφοβηθήσονταιέτιουδὲπτοηθήσονται,λέγεικύριος.
|
5 |
Ιδοὺημέραιέρχονται,λέγεικύριος,καὶαναστήσωτῶΔαυιδανατολὴνδικαίαν,καὶβασιλεύσειβασιλεὺςκαὶσυνήσεικαὶποιήσεικρίμακαὶδικαιοσύνηνεπὶτῆςγῆς.
|
6 |
ενταῖςημέραιςαυτοῦσωθήσεταιΙουδας,καὶΙσραηλκατασκηνώσειπεποιθώς,καὶτοῦτοτὸόνομααυτοῦ,ὸκαλέσειαυτὸνκύριοςΙωσεδεκ.
|
7 |
.
|
8 |
.
|
9 |
Εντοῖςπροφήταιςσυνετρίβηηκαρδίαμου,ενεμοὶεσαλεύθηπάντατὰοστᾶμου,εγενήθηνωςανὴρσυντετριμμένοςκαὶωςάνθρωποςσυνεχόμενοςαπὸοίνουαπὸπροσώπουκυρίουκαὶαπὸπροσώπουευπρεπείαςδόξηςαυτοῦ.
|
10 |
ότιαπὸπροσώπουτούτωνεπένθησενηγῆ,εξηράνθησαναινομαὶτῆςερήμου,καὶεγένετοοδρόμοςαυτῶνπονηρὸςκαὶηισχὺςαυτῶνουχούτως.
|
11 |
ότιιερεὺςκαὶπροφήτηςεμολύνθησανκαὶεντῶοίκωμουεῖδονπονηρίαςαυτῶν.
|
12 |
διὰτοῦτογενέσθωηοδὸςαυτῶναυτοῖςειςολίσθημαενγνόφω,καὶυποσκελισθήσονταικαὶπεσοῦνταιεναυτῆ·διότιεπάξωεπ᾿αυτοὺςκακὰενενιαυτῶεπισκέψεωςαυτῶν,φησὶνκύριος.
|
13 |
καὶεντοῖςπροφήταιςΣαμαρείαςεῖδονανομήματα·επροφήτευσανδιὰτῆςΒααλκαὶεπλάνησαντὸνλαόνμουΙσραηλ.
|
14 |
καὶεντοῖςπροφήταιςΙερουσαλημεώρακαφρικτά,μοιχωμένουςκαὶπορευομένουςενψεύδεσικαὶαντιλαμβανομένουςχειρῶνπονηρῶντοῦμὴαποστραφῆναιέκαστοναπὸτῆςοδοῦαυτοῦτῆςπονηρᾶς·εγενήθησάνμοιπάντεςωςΣοδομακαὶοικατοικοῦντεςαυτὴνώσπερΓομορρα.
|
15 |
διὰτοῦτοτάδελέγεικύριοςΙδοὺεγὼψωμιῶαυτοὺςοδύνηνκαὶποτιῶαυτοὺςύδωρπικρόν,ότιαπὸτῶνπροφητῶνΙερουσαλημεξῆλθενμολυσμὸςπάσητῆγῆ.
|
16 |
ούτωςλέγεικύριοςπαντοκράτωρΜὴακούετετοὺςλόγουςτῶνπροφητῶν,ότιματαιοῦσινεαυτοῖςόρασιν,απὸκαρδίαςαυτῶνλαλοῦσινκαὶουκαπὸστόματοςκυρίου.
|
17 |
λέγουσιντοῖςαπωθουμένοιςτὸνλόγονκυρίουΕιρήνηέσταιυμῖν·καὶπᾶσιντοῖςπορευομένοιςτοῖςθελήμασιναυτῶν,παντὶτῶπορευομένωπλάνηκαρδίαςαυτοῦεῖπανΟυχήξειεπὶσὲκακά.
|
18 |
ότιτίςέστηενυποστήματικυρίουκαὶεῖδεντὸνλόγοναυτοῦ;τίςενωτίσατοκαὶήκουσεν;
|
19 |
ιδοὺσεισμὸςπαρὰκυρίουκαὶοργὴεκπορεύεταιειςσυσσεισμόν,συστρεφομένηεπὶτοὺςασεβεῖςήξει.
|
20 |
καὶουκέτιαποστρέψειοθυμὸςκυρίου,έωςὰνποιήσηαυτὸκαὶέωςὰναναστήσηαυτὸαπὸεγχειρήματοςκαρδίαςαυτοῦ·επ᾿εσχάτουτῶνημερῶννοήσουσιναυτά.
|
21 |
ουκαπέστελλοντοὺςπροφήτας,καὶαυτοὶέτρεχον·ουκελάλησαπρὸςαυτούς,καὶαυτοὶεπροφήτευον.
|
22 |
καὶειέστησανεντῆυποστάσειμουκαὶεισήκουσαντῶνλόγωνμου,καὶτὸνλαόνμουὰναπέστρεφοναυτοὺςαπὸτῶνπονηρῶνεπιτηδευμάτωναυτῶν.
|
23 |
θεὸςεγγίζωνεγώειμι,λέγεικύριος,καὶουχὶθεὸςπόρρωθεν.
|
24 |
εικρυβήσεταιάνθρωποςενκρυφαίοις,καὶεγὼουκόψομαιαυτόν;μὴουχὶτὸνουρανὸνκαὶτὴνγῆνεγὼπληρῶ;λέγεικύριος.
|
25 |
ήκουσαὰλαλοῦσινοιπροφῆται,ὰπροφητεύουσινεπὶτῶονόματίμουψευδῆλέγοντεςΗνυπνιασάμηνενύπνιον.
|
26 |
έωςπότεέσταιενκαρδίατῶνπροφητῶντῶνπροφητευόντωνψευδῆκαὶεντῶπροφητεύειναυτοὺςτὰθελήματακαρδίαςαυτῶν;
|
27 |
τῶνλογιζομένωντοῦεπιλαθέσθαιτοῦνόμουμουεντοῖςενυπνίοιςαυτῶν,ὰδιηγοῦντοέκαστοςτῶπλησίοναυτοῦ,καθάπερεπελάθοντοοιπατέρεςαυτῶντοῦονόματόςμουεντῆΒααλ.
|
28 |
οπροφήτης,ενῶτὸενύπνιόνεστιν,διηγησάσθωτὸενύπνιοναυτοῦ,καὶενῶολόγοςμουπρὸςαυτόν,διηγησάσθωτὸνλόγονμουεπ᾿αληθείας.τίτὸάχυρονπρὸςτὸνσῖτον;ούτωςοιλόγοιμου,λέγεικύριος·
|
29 |
ουχὶοιλόγοιμουώσπερπῦρφλέγον,λέγεικύριος,καὶωςπέλυξκόπτωνπέτραν;
|
30 |
διὰτοῦτοιδοὺεγὼπρὸςτοὺςπροφήτας,λέγεικύριοςοθεός,τοὺςκλέπτονταςτοὺςλόγουςμουέκαστοςπαρὰτοῦπλησίοναυτοῦ.
|
31 |
ιδοὺεγὼπρὸςτοὺςπροφήταςτοὺςεκβάλλονταςπροφητείαςγλώσσηςκαὶνυστάζονταςνυσταγμὸνεαυτῶν.
|
32 |
ιδοὺεγὼπρὸςτοὺςπροφήταςτοὺςπροφητεύονταςενύπνιαψευδῆκαὶδιηγοῦντοαυτὰκαὶεπλάνησαντὸνλαόνμουεντοῖςψεύδεσιναυτῶνκαὶεντοῖςπλάνοιςαυτῶνκαὶεγὼουκαπέστειλααυτοὺςκαὶουκενετειλάμηναυτοῖςκαὶωφέλειανουκωφελήσουσιντὸνλαὸντοῦτον.
|
33 |
καὶεὰνερωτήσωσίσεολαὸςοῦτοςὴιερεὺςὴπροφήτηςλέγωνΤίτὸλῆμμακυρίου;καὶερεῖςαυτοῖςΥμεῖςεστετὸλῆμμα,καὶράξωυμᾶς,λέγεικύριος.
|
34 |
καὶοπροφήτηςκαὶοιερεὺςκαὶολαός,οὶὰνείπωσινΛῆμμακυρίου,καὶεκδικήσωτὸνάνθρωπονεκεῖνονκαὶτὸνοῖκοναυτοῦ.
|
35 |
ότιούτωςερεῖτεέκαστοςπρὸςτὸνπλησίοναυτοῦκαὶέκαστοςπρὸςτὸναδελφὸναυτοῦΤίαπεκρίθηκύριος,καὶΤίελάλησενκύριος;
|
36 |
καὶΛῆμμακυρίουμὴονομάζετεέτι,ότιτὸλῆμματῶανθρώπωέσταιολόγοςαυτοῦ·
|
37 |
καὶδιὰτίελάλησενκύριοςοθεὸςημῶν;
|
38 |
διὰτοῦτοτάδελέγεικύριοςοθεόςΑνθῶνείπατετὸνλόγοντοῦτονΛῆμμακυρίου,καὶαπέστειλαπρὸςυμᾶςλέγωνΟυκερεῖτεΛῆμμακυρίου,
|
39 |
διὰτοῦτοιδοὺεγὼλαμβάνωκαὶράσσωυμᾶςκαὶτὴνπόλιν,ὴνέδωκαυμῖνκαὶτοῖςπατράσινυμῶν,
|
40 |
καὶδώσωεφ᾿υμᾶςονειδισμὸναιώνιονκαὶατιμίαναιώνιον,ήτιςουκεπιλησθήσεται.7Διὰτοῦτοιδοὺημέραιέρχονται,λέγεικύριος,καὶουκεροῦσινέτιΖῆκύριοςὸςανήγαγεντὸνοῖκονΙσραηλεκγῆςΑιγύπτου,8αλλάΖῆκύριοςὸςσυνήγαγενάπαντὸσπέρμαΙσραηλαπὸγῆςβορρᾶκαὶαπὸπασῶντῶνχωρῶν,οῦεξῶσεναυτοὺςεκεῖ,καὶαπεκατέστησεναυτοὺςειςτὴνγῆναυτῶν.
|