1 |
Τὸνδὲασθενοῦντατῆπίστειπροσλαμβάνεσθε,μὴειςδιακρίσειςδιαλογισμῶν.
|
2 |
ὸςμὲνπιστεύειφαγεῖνπάντα,οδὲασθενῶνλάχαναεσθίει.
|
3 |
οεσθίωντὸνμὴεσθίονταμὴεξουθενείτω,οδὲμὴεσθίωντὸνεσθίονταμὴκρινέτω,οθεὸςγὰραυτὸνπροσελάβετο.
|
4 |
σὺτίςεῖοκρίνωναλλότριονοικέτην;τῶιδίωκυρίωστήκειὴπίπτει·σταθήσεταιδέ,δυνατεῖγὰροκύριοςστῆσαιαυτόν.
|
5 |
ὸςμὲν[γὰρ]κρίνειημέρανπαρ᾿ημέραν,ὸςδὲκρίνειπᾶσανημέραν·έκαστοςεντῶιδίωνοὶπληροφορείσθω.
|
6 |
οφρονῶντὴνημέρανκυρίωφρονεῖ·καὶοεσθίωνκυρίωεσθίει,ευχαριστεῖγὰρτῶθεῶ·καὶομὴεσθίωνκυρίωουκεσθίει,καὶευχαριστεῖτῶθεῶ.
|
7 |
ουδεὶςγὰρημῶνεαυτῶζῆ,καὶουδεὶςεαυτῶαποθνήσκει·
|
8 |
εάντεγὰρζῶμεν,τῶκυρίωζῶμεν,εάντεαποθνήσκωμεν,τῶκυρίωαποθνήσκομεν.εάντεοῦνζῶμενεάντεαποθνήσκωμεν,τοῦκυρίουεσμέν.
|
9 |
ειςτοῦτογὰρΧριστὸςαπέθανενκαὶέζησενίνακαὶνεκρῶνκαὶζώντωνκυριεύση.
|
10 |
σὺδὲτίκρίνειςτὸναδελφόνσου;ὴκαὶσὺτίεξουθενεῖςτὸναδελφόνσου;πάντεςγὰρπαραστησόμεθατῶβήματιτοῦθεοῦ·
|
11 |
γέγραπταιγάρ,Ζῶεγώ,λέγεικύριος,ότιεμοὶκάμψειπᾶνγόνυ,καὶπᾶσαγλῶσσαεξομολογήσεταιτῶθεῶ.
|
12 |
άρα[οῦν]έκαστοςημῶνπερὶεαυτοῦλόγονδώσειτῶθεῶ.
|
13 |
Μηκέτιοῦναλλήλουςκρίνωμεν·αλλὰτοῦτοκρίνατεμᾶλλον,τὸμὴτιθέναιπρόσκομματῶαδελφῶὴσκάνδαλον.
|
14 |
οῖδακαὶπέπεισμαιενκυρίωΙησοῦότιουδὲνκοινὸνδι᾿εαυτοῦ·ειμὴτῶλογιζομένωτικοινὸνεῖναι,εκείνωκοινόν.
|
15 |
ειγὰρδιὰβρῶμαοαδελφόςσουλυπεῖται,ουκέτικατὰαγάπηνπεριπατεῖς.μὴτῶβρώματίσουεκεῖνοναπόλλυευπὲροῦΧριστὸςαπέθανεν.
|
16 |
μὴβλασφημείσθωοῦνυμῶντὸαγαθόν.
|
17 |
ουγάρεστινηβασιλείατοῦθεοῦβρῶσιςκαὶπόσις,αλλὰδικαιοσύνηκαὶειρήνηκαὶχαρὰενπνεύματιαγίω·
|
18 |
ογὰρεντούτωδουλεύωντῶΧριστῶευάρεστοςτῶθεῶκαὶδόκιμοςτοῖςανθρώποις.
|
19 |
άραοῦντὰτῆςειρήνηςδιώκωμενκαὶτὰτῆςοικοδομῆςτῆςειςαλλήλους·
|
20 |
μὴένεκενβρώματοςκατάλυετὸέργοντοῦθεοῦ.πάνταμὲνκαθαρά,αλλὰκακὸντῶανθρώπωτῶδιὰπροσκόμματοςεσθίοντι.
|
21 |
καλὸντὸμὴφαγεῖνκρέαμηδὲπιεῖνοῖνονμηδὲενῶοαδελφόςσουπροσκόπτει.
|
22 |
σὺπίστιν[ὴν]έχειςκατὰσεαυτὸνέχεενώπιοντοῦθεοῦ.μακάριοςομὴκρίνωνεαυτὸνενῶδοκιμάζει·
|
23 |
οδὲδιακρινόμενοςεὰνφάγηκατακέκριται,ότιουκεκπίστεως·πᾶνδὲὸουκεκπίστεωςαμαρτίαεστίν.
|