1 |
Καὶεισῆλθενπάλινειςτὴνσυναγωγήν.καὶῆνεκεῖάνθρωποςεξηραμμένηνέχωντὴνχεῖρα·
|
2 |
καὶπαρετήρουναυτὸνειτοῖςσάββασινθεραπεύσειαυτόν,ίνακατηγορήσωσιναυτοῦ.
|
3 |
καὶλέγειτῶανθρώπωτῶτὴνξηρὰνχεῖραέχοντι,Έγειρεειςτὸμέσον.
|
4 |
καὶλέγειαυτοῖς,Έξεστιντοῖςσάββασιναγαθὸνποιῆσαιὴκακοποιῆσαι,ψυχὴνσῶσαιὴαποκτεῖναι;οιδὲεσιώπων.
|
5 |
καὶπεριβλεψάμενοςαυτοὺςμετ᾿οργῆς,συλλυπούμενοςεπὶτῆπωρώσειτῆςκαρδίαςαυτῶν,λέγειτῶανθρώπω,Έκτεινοντὴνχεῖρα.καὶεξέτεινεν,καὶαπεκατεστάθηηχεὶραυτοῦ.
|
6 |
καὶεξελθόντεςοιΦαρισαῖοιευθὺςμετὰτῶνΗρωδιανῶνσυμβούλιονεδίδουνκατ᾿αυτοῦόπωςαυτὸναπολέσωσιν.
|
7 |
ΚαὶοΙησοῦςμετὰτῶνμαθητῶναυτοῦανεχώρησενπρὸςτὴνθάλασσαν·καὶπολὺπλῆθοςαπὸτῆςΓαλιλαίαςηκολούθησεν·καὶαπὸτῆςΙουδαίας
|
8 |
καὶαπὸΙεροσολύμωνκαὶαπὸτῆςΙδουμαίαςκαὶπέραντοῦΙορδάνουκαὶπερὶΤύρονκαὶΣιδῶνα,πλῆθοςπολύ,ακούοντεςόσαεποίειῆλθονπρὸςαυτόν.
|
9 |
καὶεῖπεντοῖςμαθηταῖςαυτοῦίναπλοιάριονπροσκαρτερῆαυτῶδιὰτὸνόχλονίναμὴθλίβωσιναυτόν·
|
10 |
πολλοὺςγὰρεθεράπευσεν,ώστεεπιπίπτειναυτῶίνααυτοῦάψωνταιόσοιεῖχονμάστιγας.
|
11 |
καὶτὰπνεύματατὰακάθαρτα,όταναυτὸνεθεώρουν,προσέπιπτοναυτῶκαὶέκραζονλέγοντεςότιΣὺεῖουιὸςτοῦθεοῦ.
|
12 |
καὶπολλὰεπετίμααυτοῖςίναμὴαυτὸνφανερὸνποιήσωσιν.
|
13 |
Καὶαναβαίνειειςτὸόροςκαὶπροσκαλεῖταιοὺςήθελεναυτός,καὶαπῆλθονπρὸςαυτόν.
|
14 |
καὶεποίησενδώδεκα,[οὺςκαὶαποστόλουςωνόμασεν,]ίναῶσινμετ᾿αυτοῦκαὶίνααποστέλληαυτοὺςκηρύσσειν
|
15 |
καὶέχεινεξουσίανεκβάλλειντὰδαιμόνια·
|
16 |
[καὶεποίησεντοὺςδώδεκα,]καὶεπέθηκενόνοματῶΣίμωνιΠέτρον,
|
17 |
καὶΙάκωβοντὸντοῦΖεβεδαίουκαὶΙωάννηντὸναδελφὸντοῦΙακώβου,καὶεπέθηκεναυτοῖςονόματαΒοανηργές,όεστινΥιοὶΒροντῆς·
|
18 |
καὶΑνδρέανκαὶΦίλιππονκαὶΒαρθολομαῖονκαὶΜαθθαῖονκαὶΘωμᾶνκαὶΙάκωβοντὸντοῦΑλφαίουκαὶΘαδδαῖονκαὶΣίμωνατὸνΚαναναῖον
|
19 |
καὶΙούδανΙσκαριώθ,ὸςκαὶπαρέδωκεναυτόν.
|
20 |
Καὶέρχεταιειςοῖκον·καὶσυνέρχεταιπάλινόχλος,ώστεμὴδύνασθαιαυτοὺςμηδὲάρτονφαγεῖν.
|
21 |
καὶακούσαντεςοιπαρ᾿αυτοῦεξῆλθονκρατῆσαιαυτόν,έλεγονγὰρότιεξέστη.
|
22 |
καὶοιγραμματεῖςοιαπὸΙεροσολύμωνκαταβάντεςέλεγονότιΒεελζεβοὺλέχει,καὶότιεντῶάρχοντιτῶνδαιμονίωνεκβάλλειτὰδαιμόνια.
|
23 |
καὶπροσκαλεσάμενοςαυτοὺςενπαραβολαῖςέλεγεναυτοῖς,ΠῶςδύναταιΣατανᾶςΣατανᾶνεκβάλλειν;
|
24 |
καὶεὰνβασιλείαεφ᾿εαυτὴνμερισθῆ,ουδύναταισταθῆναιηβασιλείαεκείνη·
|
25 |
καὶεὰνοικίαεφ᾿εαυτὴνμερισθῆ,ουδυνήσεταιηοικίαεκείνησταθῆναι.
|
26 |
καὶειοΣατανᾶςανέστηεφ᾿εαυτὸνκαὶεμερίσθη,ουδύναταιστῆναιαλλὰτέλοςέχει.
|
27 |
αλλ᾿ουδύναταιουδεὶςειςτὴνοικίαντοῦισχυροῦεισελθὼντὰσκεύηαυτοῦδιαρπάσαιεὰνμὴπρῶτοντὸνισχυρὸνδήση,καὶτότετὴνοικίαναυτοῦδιαρπάσει.
|
28 |
Αμὴνλέγωυμῖνότιπάντααφεθήσεταιτοῖςυιοῖςτῶνανθρώπων,τὰαμαρτήματακαὶαιβλασφημίαιόσαεὰνβλασφημήσωσιν·
|
29 |
ὸςδ᾿ὰνβλασφημήσηειςτὸπνεῦματὸάγιονουκέχειάφεσινειςτὸναιῶνα,αλλὰένοχόςεστιναιωνίουαμαρτήματος—
|
30 |
ότιέλεγον,Πνεῦμαακάθαρτονέχει.
|
31 |
Καὶέρχεταιημήτηραυτοῦκαὶοιαδελφοὶαυτοῦκαὶέξωστήκοντεςαπέστειλανπρὸςαυτὸνκαλοῦντεςαυτόν.
|
32 |
καὶεκάθητοπερὶαυτὸνόχλος,καὶλέγουσιναυτῶ,Ιδοὺημήτηρσουκαὶοιαδελφοίσουέξωζητοῦσίνσε.
|
33 |
καὶαποκριθεὶςαυτοῖςλέγει,Τίςεστινημήτηρμουκαὶοιαδελφοί[μου];
|
34 |
καὶπεριβλεψάμενοςτοὺςπερὶαυτὸνκύκλωκαθημένουςλέγει,Ίδεημήτηρμουκαὶοιαδελφοίμου.
|
35 |
ὸς[γὰρ]ὰνποιήσητὸθέληματοῦθεοῦ,οῦτοςαδελφόςμουκαὶαδελφὴκαὶμήτηρεστίν.
|