1 |
ΚαὶεκεῖθεναναστὰςέρχεταιειςτὰόριατῆςΙουδαίας[καὶ]πέραντοῦΙορδάνου,καὶσυμπορεύονταιπάλινόχλοιπρὸςαυτόν,καὶωςειώθειπάλινεδίδασκεναυτούς.
|
2 |
καὶ[προσελθόντεςΦαρισαῖοι]επηρώτωναυτὸνειέξεστινανδρὶγυναῖκααπολῦσαι,πειράζοντεςαυτόν.
|
3 |
οδὲαποκριθεὶςεῖπεναυτοῖς,ΤίυμῖνενετείλατοΜωυσῆς;
|
4 |
οιδὲεῖπαν,ΕπέτρεψενΜωυσῆςβιβλίοναποστασίουγράψαικαὶαπολῦσαι.
|
5 |
οδὲΙησοῦςεῖπεναυτοῖς,Πρὸςτὴνσκληροκαρδίανυμῶνέγραψενυμῖντὴνεντολὴνταύτην.
|
6 |
απὸδὲαρχῆςκτίσεωςάρσενκαὶθῆλυεποίησεναυτούς·
|
7 |
ένεκεντούτουκαταλείψειάνθρωποςτὸνπατέρααυτοῦκαὶτὴνμητέρα[καὶπροσκολληθήσεταιπρὸςτὴνγυναῖκααυτοῦ],
|
8 |
καὶέσονταιοιδύοειςσάρκαμίαν·ώστεουκέτιεισὶνδύοαλλὰμίασάρξ.
|
9 |
ὸοῦνοθεὸςσυνέζευξενάνθρωποςμὴχωριζέτω.
|
10 |
Καὶειςτὴνοικίανπάλινοιμαθηταὶπερὶτούτουεπηρώτωναυτόν.
|
11 |
καὶλέγειαυτοῖς,Ὸςὰναπολύσητὴνγυναῖκααυτοῦκαὶγαμήσηάλληνμοιχᾶταιεπ᾿αυτήν,
|
12 |
καὶεὰναυτὴαπολύσασατὸνάνδρααυτῆςγαμήσηάλλονμοιχᾶται.
|
13 |
Καὶπροσέφεροναυτῶπαιδίαίνααυτῶνάψηται·οιδὲμαθηταὶεπετίμησαναυτοῖς.
|
14 |
ιδὼνδὲοΙησοῦςηγανάκτησενκαὶεῖπεναυτοῖς,Άφετετὰπαιδίαέρχεσθαιπρόςμε,μὴκωλύετεαυτά,τῶνγὰρτοιούτωνεστὶνηβασιλείατοῦθεοῦ.
|
15 |
αμὴνλέγωυμῖν,ὸςὰνμὴδέξηταιτὴνβασιλείαντοῦθεοῦωςπαιδίον,ουμὴεισέλθηειςαυτήν.
|
16 |
καὶεναγκαλισάμενοςαυτὰκατευλόγειτιθεὶςτὰςχεῖραςεπ᾿αυτά.
|
17 |
Καὶεκπορευομένουαυτοῦειςοδὸνπροσδραμὼνεῖςκαὶγονυπετήσαςαυτὸνεπηρώτααυτόν,Διδάσκαλεαγαθέ,τίποιήσωίναζωὴναιώνιονκληρονομήσω;
|
18 |
οδὲΙησοῦςεῖπεναυτῶ,Τίμελέγειςαγαθόν;ουδεὶςαγαθὸςειμὴεῖςοθεός.
|
19 |
τὰςεντολὰςοῖδας·Μὴφονεύσης,Μὴμοιχεύσης,Μὴκλέψης,Μὴψευδομαρτυρήσης,Μὴαποστερήσης,Τίματὸνπατέρασουκαὶτὴνμητέρα.
|
20 |
οδὲέφηαυτῶ,Διδάσκαλε,ταῦταπάνταεφυλαξάμηνεκνεότητόςμου.
|
21 |
οδὲΙησοῦςεμβλέψαςαυτῶηγάπησεναυτὸνκαὶεῖπεναυτῶ,Ένσευστερεῖ·ύπαγεόσαέχειςπώλησονκαὶδὸς[τοῖς]πτωχοῖς,καὶέξειςθησαυρὸνενουρανῶ,καὶδεῦροακολούθειμοι.
|
22 |
οδὲστυγνάσαςεπὶτῶλόγωαπῆλθενλυπούμενος,ῆνγὰρέχωνκτήματαπολλά.
|
23 |
ΚαὶπεριβλεψάμενοςοΙησοῦςλέγειτοῖςμαθηταῖςαυτοῦ,Πῶςδυσκόλωςοιτὰχρήματαέχοντεςειςτὴνβασιλείαντοῦθεοῦεισελεύσονται.
|
24 |
οιδὲμαθηταὶεθαμβοῦντοεπὶτοῖςλόγοιςαυτοῦ.οδὲΙησοῦςπάλιναποκριθεὶςλέγειαυτοῖς,Τέκνα,πῶςδύσκολόνεστινειςτὴνβασιλείαντοῦθεοῦεισελθεῖν·
|
25 |
ευκοπώτερόνεστινκάμηλονδιὰτρυμαλιᾶςραφίδοςδιελθεῖνὴπλούσιονειςτὴνβασιλείαντοῦθεοῦεισελθεῖν.
|
26 |
οιδὲπερισσῶςεξεπλήσσοντολέγοντεςπρὸςεαυτούς,Καὶτίςδύναταισωθῆναι;
|
27 |
εμβλέψαςαυτοῖςοΙησοῦςλέγει,Παρὰανθρώποιςαδύνατοναλλ᾿ουπαρὰθεῶ,πάνταγὰρδυνατὰπαρὰτῶθεῶ.
|
28 |
ΉρξατολέγεινοΠέτροςαυτῶ,Ιδοὺημεῖςαφήκαμενπάντακαὶηκολουθήκαμένσοι.
|
29 |
έφηοΙησοῦς,Αμὴνλέγωυμῖν,ουδείςεστινὸςαφῆκενοικίανὴαδελφοὺςὴαδελφὰςὴμητέραὴπατέραὴτέκναὴαγροὺςένεκενεμοῦκαὶένεκεντοῦευαγγελίου,
|
30 |
εὰνμὴλάβηεκατονταπλασίονανῦνεντῶκαιρῶτούτωοικίαςκαὶαδελφοὺςκαὶαδελφὰςκαὶμητέραςκαὶτέκνακαὶαγροὺςμετὰδιωγμῶν,καὶεντῶαιῶνιτῶερχομένωζωὴναιώνιον.
|
31 |
πολλοὶδὲέσονταιπρῶτοιέσχατοικαὶ[οι]έσχατοιπρῶτοι.
|
32 |
Η͂σανδὲεντῆοδῶαναβαίνοντεςειςΙεροσόλυμα,καὶῆνπροάγωναυτοὺςοΙησοῦς,καὶεθαμβοῦντο,οιδὲακολουθοῦντεςεφοβοῦντο.καὶπαραλαβὼνπάλιντοὺςδώδεκαήρξατοαυτοῖςλέγειντὰμέλλοντααυτῶσυμβαίνειν,
|
33 |
ότιΙδοὺαναβαίνομενειςΙεροσόλυμα,καὶουιὸςτοῦανθρώπουπαραδοθήσεταιτοῖςαρχιερεῦσινκαὶτοῖςγραμματεῦσιν,καὶκατακρινοῦσιναυτὸνθανάτωκαὶπαραδώσουσιναυτὸντοῖςέθνεσιν
|
34 |
καὶεμπαίξουσιναυτῶκαὶεμπτύσουσιναυτῶκαὶμαστιγώσουσιναυτὸνκαὶαποκτενοῦσιν,καὶμετὰτρεῖςημέραςαναστήσεται.
|
35 |
ΚαὶπροσπορεύονταιαυτῶΙάκωβοςκαὶΙωάννηςοιυιοὶΖεβεδαίουλέγοντεςαυτῶ,Διδάσκαλε,θέλομενίναὸεὰναιτήσωμένσεποιήσηςημῖν.
|
36 |
οδὲεῖπεναυτοῖς,Τίθέλετέ[με]ποιήσωυμῖν;
|
37 |
οιδὲεῖπαναυτῶ,Δὸςημῖνίναεῖςσουεκδεξιῶνκαὶεῖςεξαριστερῶνκαθίσωμενεντῆδόξησου.
|
38 |
οδὲΙησοῦςεῖπεναυτοῖς,Ουκοίδατετίαιτεῖσθε.δύνασθεπιεῖντὸποτήριονὸεγὼπίνω,ὴτὸβάπτισμαὸεγὼβαπτίζομαιβαπτισθῆναι;
|
39 |
οιδὲεῖπαναυτῶ,Δυνάμεθα.οδὲΙησοῦςεῖπεναυτοῖς,Τὸποτήριονὸεγὼπίνωπίεσθεκαὶτὸβάπτισμαὸεγὼβαπτίζομαιβαπτισθήσεσθε,
|
40 |
τὸδὲκαθίσαιεκδεξιῶνμουὴεξευωνύμωνουκέστινεμὸνδοῦναι,αλλ᾿οῖςητοίμασται.
|
41 |
ΚαὶακούσαντεςοιδέκαήρξαντοαγανακτεῖνπερὶΙακώβουκαὶΙωάννου.
|
42 |
καὶπροσκαλεσάμενοςαυτοὺςοΙησοῦςλέγειαυτοῖς,Οίδατεότιοιδοκοῦντεςάρχειντῶνεθνῶνκατακυριεύουσιναυτῶνκαὶοιμεγάλοιαυτῶνκατεξουσιάζουσιναυτῶν.
|
43 |
ουχούτωςδέεστινενυμῖν·αλλ᾿ὸςὰνθέλημέγαςγενέσθαιενυμῖν,έσταιυμῶνδιάκονος,
|
44 |
καὶὸςὰνθέληενυμῖνεῖναιπρῶτος,έσταιπάντωνδοῦλος·
|
45 |
καὶγὰρουιὸςτοῦανθρώπουουκῆλθενδιακονηθῆναιαλλὰδιακονῆσαικαὶδοῦναιτὴνψυχὴναυτοῦλύτροναντὶπολλῶν.
|
46 |
ΚαὶέρχονταιειςΙεριχώ.καὶεκπορευομένουαυτοῦαπὸΙεριχὼκαὶτῶνμαθητῶναυτοῦκαὶόχλουικανοῦουιὸςΤιμαίουΒαρτιμαῖοςτυφλὸςεκάθητοπαρὰτὴνοδὸνπροσαιτῶν.
|
47 |
καὶακούσαςότιΙησοῦςοΝαζαρηνόςεστινήρξατοκράζεινκαὶλέγειν,ΥιὲΔαυὶδΙησοῦ,ελέησόνμε.
|
48 |
καὶεπετίμωναυτῶπολλοὶίνασιωπήση·οδὲπολλῶμᾶλλονέκραζεν,ΥιὲΔαυίδ,ελέησόνμε.
|
49 |
καὶστὰςοΙησοῦςεῖπεν,Φωνήσατεαυτόν.καὶφωνοῦσιντὸντυφλὸνλέγοντεςαυτῶ,Θάρσει,έγειρε,φωνεῖσε.
|
50 |
οδὲαποβαλὼντὸιμάτιοναυτοῦαναπηδήσαςῆλθενπρὸςτὸνΙησοῦν.
|
51 |
καὶαποκριθεὶςαυτῶοΙησοῦςεῖπεν,Τίσοιθέλειςποιήσω;οδὲτυφλὸςεῖπεναυτῶ,Ραββουνι,ίνααναβλέψω.
|
52 |
καὶοΙησοῦςεῖπεναυτῶ,Ύπαγε,ηπίστιςσουσέσωκένσε.καὶευθὺςανέβλεψεν,καὶηκολούθειαυτῶεντῆοδῶ.
|