1 |
καὶταύτηςεταράχθηηκαρδίαμουκαὶαπερρύηεκτοῦτόπουαυτῆς.
|
2 |
άκουεακοὴνενοργῆθυμοῦκυρίου,καὶμελέτηεκστόματοςαυτοῦεξελεύσεται.
|
3 |
υποκάτωπαντὸςτοῦουρανοῦαρχὴαυτοῦ,καὶτὸφῶςαυτοῦεπὶπτερύγωντῆςγῆς.
|
4 |
οπίσωαυτοῦβοήσεταιφωνή,βροντήσειενφωνῆύβρεωςαυτοῦ,καὶουκανταλλάξειαυτούς,ότιακούσειφωνὴναυτοῦ.
|
5 |
βροντήσειοισχυρὸςενφωνῆαυτοῦθαυμάσια·εποίησενγὰρμεγάλα,ὰουκήδειμεν,
|
6 |
συντάσσωνχιόνιΓίνουεπὶτῆςγῆς·καὶχειμὼνυετός,καὶχειμὼνυετῶνδυναστείαςαυτοῦ.
|
7 |
ενχειρὶπαντὸςανθρώπουκατασφραγίζει,ίναγνῶπᾶςάνθρωποςτὴνεαυτοῦασθένειαν.
|
8 |
εισῆλθενδὲθηρίαυπὸσκέπην,ησύχασανδὲεπὶκοίτης.
|
9 |
εκταμιείωνεπέρχονταιδῖναι,απὸδὲακρωτηρίωνψῦχος.
|
10 |
καὶαπὸπνοῆςισχυροῦδώσειπάγος,οιακίζειδὲτὸύδωρωςεὰνβούληται·
|
11 |
καὶεκλεκτὸνκαταπλάσσεινεφέλη,διασκορπιεῖνέφοςφῶςαυτοῦ.
|
12 |
καὶαυτὸςκυκλώματαδιαστρέψειενθεεβουλαθωειςέργααυτῶν·πάντα,όσαὰνεντείληταιαυτοῖς,ταῦτασυντέτακταιπαρ᾿αυτοῦεπὶτῆςγῆς,
|
13 |
εὰνειςπαιδείαν,εὰνειςτὴνγῆναυτοῦ,εὰνειςέλεοςευρήσειαυτόν.
|
14 |
ενωτίζουταῦτα,Ιωβ·στῆθινουθετοῦδύναμινκυρίου.
|
15 |
οίδαμενότιοθεὸςέθετοέργααυτοῦφῶςποιήσαςεκσκότους.
|
16 |
επίσταταιδὲδιάκρισιννεφῶν,εξαίσιαδὲπτώματαπονηρῶν.
|
17 |
σοῦδὲηστολὴθερμή·ησυχάζεταιδὲεπὶτῆςγῆς.
|
18 |
στερεώσειςμετ᾿αυτοῦειςπαλαιώματα,ισχυραὶωςόρασιςεπιχύσεως.
|
19 |
διὰτί;δίδαξόνμετίεροῦμεναυτῶ·καὶπαυσώμεθαπολλὰλέγοντες.
|
20 |
μὴβίβλοςὴγραμματεύςμοιπαρέστηκεν,ίναάνθρωπονεστηκὼςκατασιωπήσω;
|
21 |
πᾶσινδ᾿ουχορατὸντὸφῶς,τηλαυγέςεστινεντοῖςπαλαιώμασιν,ώσπερτὸπαρ᾿αυτοῦεπὶνεφῶν.
|
22 |
απὸβορρᾶνέφηχρυσαυγοῦντα·επὶτούτοιςμεγάληηδόξακαὶτιμὴπαντοκράτορος.
|
23 |
καὶουχευρίσκομενάλλονόμοιοντῆισχύιαυτοῦ·οτὰδίκαιακρίνων,ουκοίειεπακούειναυτόν;
|
24 |
διὸφοβηθήσονταιαυτὸνοιάνθρωποι,φοβηθήσονταιδὲαυτὸνκαὶοισοφοὶκαρδία.
|