1 |
Τοῖςπᾶσινχρόνος,καὶκαιρὸςτῶπαντὶπράγματιυπὸτὸνουρανόν.
|
2 |
καιρὸςτοῦτεκεῖνκαὶκαιρὸςτοῦαποθανεῖν,καιρὸςτοῦφυτεῦσαικαὶκαιρὸςτοῦεκτῖλαιπεφυτευμένον,
|
3 |
καιρὸςτοῦαποκτεῖναικαὶκαιρὸςτοῦιάσασθαι,καιρὸςτοῦκαθελεῖνκαὶκαιρὸςτοῦοικοδομῆσαι,
|
4 |
καιρὸςτοῦκλαῦσαικαὶκαιρὸςτοῦγελάσαι,καιρὸςτοῦκόψασθαικαὶκαιρὸςτοῦορχήσασθαι,
|
5 |
καιρὸςτοῦβαλεῖνλίθουςκαὶκαιρὸςτοῦσυναγαγεῖνλίθους,καιρὸςτοῦπεριλαβεῖνκαὶκαιρὸςτοῦμακρυνθῆναιαπὸπεριλήμψεως,
|
6 |
καιρὸςτοῦζητῆσαικαὶκαιρὸςτοῦαπολέσαι,καιρὸςτοῦφυλάξαικαὶκαιρὸςτοῦεκβαλεῖν,
|
7 |
καιρὸςτοῦρῆξαικαὶκαιρὸςτοῦράψαι,καιρὸςτοῦσιγᾶνκαὶκαιρὸςτοῦλαλεῖν,
|
8 |
καιρὸςτοῦφιλῆσαικαὶκαιρὸςτοῦμισῆσαι,καιρὸςπολέμουκαὶκαιρὸςειρήνης.
|
9 |
τίςπερισσείατοῦποιοῦντοςενοῖςαυτὸςμοχθεῖ;
|
10 |
εῖδονσὺντὸνπερισπασμόν,ὸνέδωκενοθεὸςτοῖςυιοῖςτοῦανθρώπουτοῦπερισπᾶσθαιεναυτῶ.
|
11 |
σὺντὰπάνταεποίησενκαλὰενκαιρῶαυτοῦκαίγεσὺντὸναιῶναέδωκενενκαρδίααυτῶν,όπωςμὴεύρηοάνθρωποςτὸποίημα,ὸεποίησενοθεός,απ᾿αρχῆςκαὶμέχριτέλους.
|
12 |
έγνωνότιουκέστιναγαθὸνεναυτοῖςειμὴτοῦευφρανθῆναικαὶτοῦποιεῖναγαθὸνενζωῆαυτοῦ·
|
13 |
καίγεπᾶςοάνθρωπος,ὸςφάγεταικαὶπίεταικαὶίδηαγαθὸνενπαντὶμόχθωαυτοῦ,δόμαθεοῦεστιν.
|
14 |
έγνωνότιπάντα,όσαεποίησενοθεός,αυτὰέσταιειςτὸναιῶνα·επ᾿αυτῶουκέστινπροσθεῖναι,καὶαπ᾿αυτοῦουκέστιναφελεῖν,καὶοθεὸςεποίησεν,ίναφοβηθῶσιναπὸπροσώπουαυτοῦ.
|
15 |
τὸγενόμενονήδηεστίν,καὶόσατοῦγίνεσθαι,ήδηγέγονεν,καὶοθεὸςζητήσειτὸνδιωκόμενον.
|
16 |
Καὶέτιεῖδονυπὸτὸνήλιοντόποντῆςκρίσεως,εκεῖοασεβής,καὶτόποντοῦδικαίου,εκεῖοασεβής.
|
17 |
εῖπαεγὼενκαρδίαμουΣὺντὸνδίκαιονκαὶσὺντὸνασεβῆκρινεῖοθεός,ότικαιρὸςτῶπαντὶπράγματικαὶεπὶπαντὶτῶποιήματι.
|
18 |
εκεῖεῖπαεγὼενκαρδίαμουπερὶλαλιᾶςυιῶντοῦανθρώπου,ότιδιακρινεῖαυτοὺςοθεός,καὶτοῦδεῖξαιότιαυτοὶκτήνηεισὶνκαίγεαυτοῖς.
|
19 |
ότισυνάντημαυιῶντοῦανθρώπουκαὶσυνάντηματοῦκτήνους,συνάντημαὲναυτοῖς·ωςοθάνατοςτούτου,ούτωςοθάνατοςτούτου,καὶπνεῦμαὲντοῖςπᾶσιν·καὶτίεπερίσσευσενοάνθρωποςπαρὰτὸκτῆνος;ουδέν,ότιτὰπάνταματαιότης.
|
20 |
τὰπάνταπορεύεταιειςτόπονένα·τὰπάνταεγένετοαπὸτοῦχοός,καὶτὰπάνταεπιστρέφειειςτὸνχοῦν·
|
21 |
καὶτίςοῖδενπνεῦμαυιῶντοῦανθρώπουειαναβαίνειαυτὸειςάνω,καὶπνεῦματοῦκτήνουςεικαταβαίνειαυτὸκάτωειςγῆν;
|
22 |
καὶεῖδονότιουκέστιναγαθὸνειμὴὸευφρανθήσεταιοάνθρωποςενποιήμασιναυτοῦ,ότιαυτὸμερὶςαυτοῦ·ότιτίςάξειαυτὸντοῦιδεῖνενῶεὰνγένηταιμετ᾿αυτόν;
|