1 |
ΚαὶμετὰταῦταπεριεπάτειοΙησοῦςεντῆΓαλιλαία·ουγὰρήθελενεντῆΙουδαίαπεριπατεῖν,ότιεζήτουναυτὸνοιΙουδαῖοιαποκτεῖναι.
|
2 |
ῆνδὲεγγὺςηεορτὴτῶνΙουδαίωνησκηνοπηγία.
|
3 |
εῖπονοῦνπρὸςαυτὸνοιαδελφοὶαυτοῦ,ΜετάβηθιεντεῦθενκαὶύπαγεειςτὴνΙουδαίαν,ίνακαὶοιμαθηταίσουθεωρήσουσιν[σοῦ]τὰέργαὰποιεῖς·
|
4 |
ουδεὶςγάρτιενκρυπτῶποιεῖκαὶζητεῖαυτὸςενπαρρησίαεῖναι.ειταῦταποιεῖς,φανέρωσονσεαυτὸντῶκόσμω.
|
5 |
ουδὲγὰροιαδελφοὶαυτοῦεπίστευονειςαυτόν.
|
6 |
λέγειοῦναυτοῖςοΙησοῦς,Οκαιρὸςοεμὸςούπωπάρεστιν,οδὲκαιρὸςουμέτεροςπάντοτέεστινέτοιμος.
|
7 |
ουδύναταιοκόσμοςμισεῖνυμᾶς,εμὲδὲμισεῖ,ότιεγὼμαρτυρῶπερὶαυτοῦότιτὰέργααυτοῦπονηράεστιν.
|
8 |
υμεῖςανάβητεειςτὴνεορτήν·εγὼουκαναβαίνωειςτὴνεορτὴνταύτην,ότιοεμὸςκαιρὸςούπωπεπλήρωται.
|
9 |
ταῦταδὲειπὼναυτὸςέμεινενεντῆΓαλιλαία.
|
10 |
Ωςδὲανέβησανοιαδελφοὶαυτοῦειςτὴνεορτήν,τότεκαὶαυτὸςανέβη,ουφανερῶςαλλ᾿ενκρυπτῶ.
|
11 |
οιοῦνΙουδαῖοιεζήτουναυτὸνεντῆεορτῆκαὶέλεγον,Ποῦεστινεκεῖνος;
|
12 |
καὶγογγυσμὸςπερὶαυτοῦῆν[πολὺς]εντῶόχλω·οιμὲνέλεγονότιΑγαθόςεστιν,άλλοι[δὲ]έλεγον,Ού,αλλὰπλανᾶτὸνόχλον.
|
13 |
ουδεὶςμέντοιπαρρησίαελάλειπερὶαυτοῦδιὰτὸνφόβοντῶνΙουδαίων.
|
14 |
ΉδηδὲτῆςεορτῆςμεσούσηςανέβηΙησοῦςειςτὸιερὸνκαὶεδίδασκεν.
|
15 |
εθαύμαζονοῦνοιΙουδαῖοιλέγοντες,Πῶςοῦτοςγράμματαοῖδενμὴμεμαθηκώς;
|
16 |
απεκρίθηοῦναυτοῖς[ο]Ιησοῦςκαὶεῖπεν,Ηεμὴδιδαχὴουκέστινεμὴαλλὰτοῦπέμψαντόςμε·
|
17 |
εάντιςθέλητὸθέλημααυτοῦποιεῖν,γνώσεταιπερὶτῆςδιδαχῆςπότερονεκτοῦθεοῦεστινὴεγὼαπ᾿εμαυτοῦλαλῶ.
|
18 |
οαφ᾿εαυτοῦλαλῶντὴνδόξαντὴνιδίανζητεῖ·οδὲζητῶντὴνδόξαντοῦπέμψαντοςαυτόν,οῦτοςαληθήςεστινκαὶαδικίαεναυτῶουκέστιν.
|
19 |
ουΜωυσῆςδέδωκενυμῖντὸννόμον;καὶουδεὶςεξυμῶνποιεῖτὸννόμον.τίμεζητεῖτεαποκτεῖναι;
|
20 |
απεκρίθηοόχλος,Δαιμόνιονέχεις·τίςσεζητεῖαποκτεῖναι;
|
21 |
απεκρίθηΙησοῦςκαὶεῖπεναυτοῖς,Ὲνέργονεποίησακαὶπάντεςθαυμάζετε.
|
22 |
διὰτοῦτοΜωυσῆςδέδωκενυμῖντὴνπεριτομήν—ουχότιεκτοῦΜωυσέωςεστὶναλλ᾿εκτῶνπατέρων—καὶενσαββάτωπεριτέμνετεάνθρωπον.
|
23 |
ειπεριτομὴνλαμβάνειάνθρωποςενσαββάτωίναμὴλυθῆονόμοςΜωυσέως,εμοὶχολᾶτεότιόλονάνθρωπονυγιῆεποίησαενσαββάτω;
|
24 |
μὴκρίνετεκατ᾿όψιν,αλλὰτὴνδικαίανκρίσινκρίνετε.
|
25 |
ΈλεγονοῦντινεςεκτῶνΙεροσολυμιτῶν,Ουχοῦτόςεστινὸνζητοῦσιναποκτεῖναι;
|
26 |
καὶίδεπαρρησίαλαλεῖκαὶουδὲναυτῶλέγουσιν.μήποτεαληθῶςέγνωσανοιάρχοντεςότιοῦτόςεστινοΧριστός;
|
27 |
αλλὰτοῦτονοίδαμενπόθενεστίν·οδὲΧριστὸςότανέρχηταιουδεὶςγινώσκειπόθενεστίν.
|
28 |
έκραξενοῦνεντῶιερῶδιδάσκωνοΙησοῦςκαὶλέγων,Καμὲοίδατεκαὶοίδατεπόθενειμί·καὶαπ᾿εμαυτοῦουκελήλυθα,αλλ᾿έστιναληθινὸςοπέμψαςμε,ὸνυμεῖςουκοίδατε·
|
29 |
εγὼοῖδααυτόν,ότιπαρ᾿αυτοῦειμικακεῖνόςμεαπέστειλεν.
|
30 |
Εζήτουνοῦναυτὸνπιάσαι,καὶουδεὶςεπέβαλενεπ᾿αυτὸντὴνχεῖρα,ότιούπωεληλύθειηώρααυτοῦ.
|
31 |
Εκτοῦόχλουδὲπολλοὶεπίστευσανειςαυτόν,καὶέλεγον,ΟΧριστὸςότανέλθημὴπλείονασημεῖαποιήσειῶνοῦτοςεποίησεν;
|
32 |
ΉκουσανοιΦαρισαῖοιτοῦόχλουγογγύζοντοςπερὶαυτοῦταῦτα,καὶαπέστειλανοιαρχιερεῖςκαὶοιΦαρισαῖοιυπηρέταςίναπιάσωσιναυτόν.
|
33 |
εῖπενοῦνοΙησοῦς,Έτιχρόνονμικρὸνμεθ᾿υμῶνειμικαὶυπάγωπρὸςτὸνπέμψαντάμε.
|
34 |
ζητήσετέμεκαὶουχευρήσετέ[με],καὶόπουειμὶεγὼυμεῖςουδύνασθεελθεῖν.
|
35 |
εῖπονοῦνοιΙουδαῖοιπρὸςεαυτούς,Ποῦοῦτοςμέλλειπορεύεσθαιότιημεῖςουχευρήσομεναυτόν;μὴειςτὴνδιασπορὰντῶνΕλλήνωνμέλλειπορεύεσθαικαὶδιδάσκειντοὺςΈλληνας;
|
36 |
τίςεστινολόγοςοῦτοςὸνεῖπεν,Ζητήσετέμεκαὶουχευρήσετέ[με],καὶόπουειμὶεγὼυμεῖςουδύνασθεελθεῖν;
|
37 |
ΕνδὲτῆεσχάτηημέρατῆμεγάλητῆςεορτῆςειστήκειοΙησοῦςκαὶέκραξενλέγων,Εάντιςδιψᾶερχέσθωπρόςμεκαὶπινέτω.
|
38 |
οπιστεύωνειςεμέ,καθὼςεῖπενηγραφή,ποταμοὶεκτῆςκοιλίαςαυτοῦρεύσουσινύδατοςζῶντος.
|
39 |
τοῦτοδὲεῖπενπερὶτοῦπνεύματοςὸέμελλονλαμβάνεινοιπιστεύσαντεςειςαυτόν·ούπωγὰρῆνπνεῦμα,ότιΙησοῦςουδέπωεδοξάσθη.
|
40 |
Εκτοῦόχλουοῦνακούσαντεςτῶνλόγωντούτωνέλεγον,Οῦτόςεστιναληθῶςοπροφήτης·
|
41 |
άλλοιέλεγον,ΟῦτόςεστινοΧριστός·οιδὲέλεγον,ΜὴγὰρεκτῆςΓαλιλαίαςοΧριστὸςέρχεται;
|
42 |
ουχηγραφὴεῖπενότιεκτοῦσπέρματοςΔαυίδ,καὶαπὸΒηθλέεμτῆςκώμηςόπουῆνΔαυίδ,οΧριστὸςέρχεται;
|
43 |
σχίσμαοῦνεγένετοεντῶόχλωδι᾿αυτόν.
|
44 |
τινὲςδὲήθελονεξαυτῶνπιάσαιαυτόν,αλλ᾿ουδεὶςεπέβαλενεπ᾿αυτὸντὰςχεῖρας.
|
45 |
Η͂λθονοῦνοιυπηρέταιπρὸςτοὺςαρχιερεῖςκαὶΦαρισαίους,καὶεῖποναυτοῖςεκεῖνοι,Διὰτίουκηγάγετεαυτόν;
|
46 |
απεκρίθησανοιυπηρέται,Ουδέποτεελάλησενούτωςάνθρωπος.
|
47 |
απεκρίθησανοῦναυτοῖςοιΦαρισαῖοι,Μὴκαὶυμεῖςπεπλάνησθε;
|
48 |
μήτιςεκτῶναρχόντωνεπίστευσενειςαυτὸνὴεκτῶνΦαρισαίων;
|
49 |
αλλὰοόχλοςοῦτοςομὴγινώσκωντὸννόμονεπάρατοίεισιν.
|
50 |
λέγειΝικόδημοςπρὸςαυτούς,οελθὼνπρὸςαυτὸντὸπρότερον,εῖςὼνεξαυτῶν,
|
51 |
Μὴονόμοςημῶνκρίνειτὸνάνθρωπονεὰνμὴακούσηπρῶτονπαρ᾿αυτοῦκαὶγνῶτίποιεῖ;
|
52 |
απεκρίθησανκαὶεῖπαναυτῶ,ΜὴκαὶσὺεκτῆςΓαλιλαίαςεῖ;εραύνησονκαὶίδεότιπροφήτηςεκτῆςΓαλιλαίαςουκεγείρεται.
|
53 |
[Καὶεπορεύθησανέκαστοςειςτὸνοῖκοναυτοῦ,
|