1 |
Η͂νδέτιςασθενῶν,ΛάζαροςαπὸΒηθανίας,εκτῆςκώμηςΜαρίαςκαὶΜάρθαςτῆςαδελφῆςαυτῆς.
|
2 |
ῆνδὲΜαριὰμηαλείψασατὸνκύριονμύρωκαὶεκμάξασατοὺςπόδαςαυτοῦταῖςθριξὶναυτῆς,ῆςοαδελφὸςΛάζαροςησθένει.
|
3 |
απέστειλανοῦναιαδελφαὶπρὸςαυτὸνλέγουσαι,Κύριε,ίδεὸνφιλεῖςασθενεῖ.
|
4 |
ακούσαςδὲοΙησοῦςεῖπεν,Αύτηηασθένειαουκέστινπρὸςθάνατοναλλ᾿υπὲρτῆςδόξηςτοῦθεοῦ,ίναδοξασθῆουιὸςτοῦθεοῦδι᾿αυτῆς.
|
5 |
ηγάπαδὲοΙησοῦςτὴνΜάρθανκαὶτὴναδελφὴναυτῆςκαὶτὸνΛάζαρον.
|
6 |
ωςοῦνήκουσενότιασθενεῖ,τότεμὲνέμεινενενῶῆντόπωδύοημέρας·
|
7 |
έπειταμετὰτοῦτολέγειτοῖςμαθηταῖς,ΆγωμενειςτὴνΙουδαίανπάλιν.
|
8 |
λέγουσιναυτῶοιμαθηταί,Ραββί,νῦνεζήτουνσελιθάσαιοιΙουδαῖοι,καὶπάλινυπάγειςεκεῖ;
|
9 |
απεκρίθηΙησοῦς,Ουχὶδώδεκαῶραίεισιντῆςημέρας;εάντιςπεριπατῆεντῆημέρα,ουπροσκόπτει,ότιτὸφῶςτοῦκόσμουτούτουβλέπει·
|
10 |
εὰνδέτιςπεριπατῆεντῆνυκτί,προσκόπτει,ότιτὸφῶςουκέστινεναυτῶ.
|
11 |
ταῦταεῖπεν,καὶμετὰτοῦτολέγειαυτοῖς,Λάζαροςοφίλοςημῶνκεκοίμηται,αλλὰπορεύομαιίναεξυπνίσωαυτόν.
|
12 |
εῖπανοῦνοιμαθηταὶαυτῶ,Κύριε,εικεκοίμηταισωθήσεται.
|
13 |
ειρήκειδὲοΙησοῦςπερὶτοῦθανάτουαυτοῦ.εκεῖνοιδὲέδοξανότιπερὶτῆςκοιμήσεωςτοῦύπνουλέγει.
|
14 |
τότεοῦνεῖπεναυτοῖςοΙησοῦςπαρρησία,Λάζαροςαπέθανεν,
|
15 |
καὶχαίρωδι᾿υμᾶς,ίναπιστεύσητε,ότιουκήμηνεκεῖ·αλλὰάγωμενπρὸςαυτόν.
|
16 |
εῖπενοῦνΘωμᾶςολεγόμενοςΔίδυμοςτοῖςσυμμαθηταῖς,Άγωμενκαὶημεῖςίνααποθάνωμενμετ᾿αυτοῦ.
|
17 |
ΕλθὼνοῦνοΙησοῦςεῦρεναυτὸντέσσαραςήδηημέραςέχονταεντῶμνημείω.
|
18 |
ῆνδὲηΒηθανίαεγγὺςτῶνΙεροσολύμωνωςαπὸσταδίωνδεκαπέντε.
|
19 |
πολλοὶδὲεκτῶνΙουδαίωνεληλύθεισανπρὸςτὴνΜάρθανκαὶΜαριὰμίναπαραμυθήσωνταιαυτὰςπερὶτοῦαδελφοῦ.
|
20 |
ηοῦνΜάρθαωςήκουσενότιΙησοῦςέρχεταιυπήντησεναυτῶ·Μαριὰμδὲεντῶοίκωεκαθέζετο.
|
21 |
εῖπενοῦνηΜάρθαπρὸςτὸνΙησοῦν,Κύριε,ειῆςῶδεουκὰναπέθανενοαδελφόςμου·
|
22 |
[αλλὰ]καὶνῦνοῖδαότιόσαὰναιτήσητὸνθεὸνδώσεισοιοθεός.
|
23 |
λέγειαυτῆοΙησοῦς,Αναστήσεταιοαδελφόςσου.
|
24 |
λέγειαυτῶηΜάρθα,Οῖδαότιαναστήσεταιεντῆαναστάσειεντῆεσχάτηημέρα.
|
25 |
εῖπεναυτῆοΙησοῦς,Εγώειμιηανάστασιςκαὶηζωή·οπιστεύωνειςεμὲκὰναποθάνηζήσεται,
|
26 |
καὶπᾶςοζῶνκαὶπιστεύωνειςεμὲουμὴαποθάνηειςτὸναιῶνα·πιστεύειςτοῦτο;
|
27 |
λέγειαυτῶ,Ναί,κύριε·εγὼπεπίστευκαότισὺεῖοΧριστὸςουιὸςτοῦθεοῦοειςτὸνκόσμονερχόμενος.
|
28 |
ΚαὶταῦταειποῦσααπῆλθενκαὶεφώνησενΜαριὰμτὴναδελφὴναυτῆςλάθραειποῦσα,Οδιδάσκαλοςπάρεστινκαὶφωνεῖσε.
|
29 |
εκείνηδὲωςήκουσενηγέρθηταχὺκαὶήρχετοπρὸςαυτόν·
|
30 |
ούπωδὲεληλύθειοΙησοῦςειςτὴνκώμην,αλλ᾿ῆνέτιεντῶτόπωόπουυπήντησεναυτῶηΜάρθα.
|
31 |
οιοῦνΙουδαῖοιοιόντεςμετ᾿αυτῆςεντῆοικίακαὶπαραμυθούμενοιαυτήν,ιδόντεςτὴνΜαριὰμότιταχέωςανέστηκαὶεξῆλθεν,ηκολούθησαναυτῆ,δόξαντεςότιυπάγειειςτὸμνημεῖονίνακλαύσηεκεῖ.
|
32 |
ηοῦνΜαριὰμωςῆλθενόπουῆνΙησοῦςιδοῦσααυτὸνέπεσεναυτοῦπρὸςτοὺςπόδας,λέγουσααυτῶ,Κύριε,ειῆςῶδεουκάνμουαπέθανενοαδελφός.
|
33 |
ΙησοῦςοῦνωςεῖδεναυτὴνκλαίουσανκαὶτοὺςσυνελθόνταςαυτῆΙουδαίουςκλαίοντας,ενεβριμήσατοτῶπνεύματικαὶετάραξενεαυτόν,
|
34 |
καὶεῖπεν,Ποῦτεθείκατεαυτόν;λέγουσιναυτῶ,Κύριε,έρχουκαὶίδε.
|
35 |
εδάκρυσενοΙησοῦς.
|
36 |
έλεγονοῦνοιΙουδαῖοι,Ίδεπῶςεφίλειαυτόν.
|
37 |
τινὲςδὲεξαυτῶνεῖπαν,Ουκεδύνατοοῦτοςοανοίξαςτοὺςοφθαλμοὺςτοῦτυφλοῦποιῆσαιίνακαὶοῦτοςμὴαποθάνη;
|
38 |
Ιησοῦςοῦνπάλινεμβριμώμενοςενεαυτῶέρχεταιειςτὸμνημεῖον·ῆνδὲσπήλαιον,καὶλίθοςεπέκειτοεπ᾿αυτῶ.
|
39 |
λέγειοΙησοῦς,Άρατετὸνλίθον.λέγειαυτῶηαδελφὴτοῦτετελευτηκότοςΜάρθα,Κύριε,ήδηόζει,τεταρταῖοςγάρεστιν.
|
40 |
λέγειαυτῆοΙησοῦς,Ουκεῖπόνσοιότιεὰνπιστεύσηςόψητὴνδόξαντοῦθεοῦ;
|
41 |
ῆρανοῦντὸνλίθον.οδὲΙησοῦςῆρεντοὺςοφθαλμοὺςάνωκαὶεῖπεν,Πάτερ,ευχαριστῶσοιότιήκουσάςμου.
|
42 |
εγὼδὲήδεινότιπάντοτέμουακούεις·αλλὰδιὰτὸνόχλοντὸνπεριεστῶταεῖπον,ίναπιστεύσωσινότισύμεαπέστειλας.
|
43 |
καὶταῦταειπὼνφωνῆμεγάληεκραύγασεν,Λάζαρε,δεῦροέξω.
|
44 |
εξῆλθενοτεθνηκὼςδεδεμένοςτοὺςπόδαςκαὶτὰςχεῖραςκειρίαις,καὶηόψιςαυτοῦσουδαρίωπεριεδέδετο.λέγειαυτοῖςοΙησοῦς,Λύσατεαυτὸνκαὶάφετεαυτὸνυπάγειν.
|
45 |
ΠολλοὶοῦνεκτῶνΙουδαίων,οιελθόντεςπρὸςτὴνΜαριὰμκαὶθεασάμενοιὰεποίησεν,επίστευσανειςαυτόν·
|
46 |
τινὲςδὲεξαυτῶναπῆλθονπρὸςτοὺςΦαρισαίουςκαὶεῖπαναυτοῖςὰεποίησενΙησοῦς.
|
47 |
συνήγαγονοῦνοιαρχιερεῖςκαὶοιΦαρισαῖοισυνέδριον,καὶέλεγον,Τίποιοῦμεν,ότιοῦτοςοάνθρωποςπολλὰποιεῖσημεῖα;
|
48 |
εὰναφῶμεναυτὸνούτως,πάντεςπιστεύσουσινειςαυτόν,καὶελεύσονταιοιΡωμαῖοικαὶαροῦσινημῶνκαὶτὸντόπονκαὶτὸέθνος.
|
49 |
εῖςδέτιςεξαυτῶνΚαιάφας,αρχιερεὺςὼντοῦενιαυτοῦεκείνου,εῖπεναυτοῖς,Υμεῖςουκοίδατεουδέν,
|
50 |
ουδὲλογίζεσθεότισυμφέρειυμῖνίναεῖςάνθρωποςαποθάνηυπὲρτοῦλαοῦκαὶμὴόλοντὸέθνοςαπόληται.
|
51 |
τοῦτοδὲαφ᾿εαυτοῦουκεῖπεν,αλλὰαρχιερεὺςὼντοῦενιαυτοῦεκείνουεπροφήτευσενότιέμελλενΙησοῦςαποθνήσκεινυπὲρτοῦέθνους,
|
52 |
καὶουχυπὲρτοῦέθνουςμόνοναλλ᾿ίνακαὶτὰτέκνατοῦθεοῦτὰδιεσκορπισμένασυναγάγηειςέν.
|
53 |
απ᾿εκείνηςοῦντῆςημέραςεβουλεύσαντοίνααποκτείνωσιναυτόν.
|
54 |
ΟοῦνΙησοῦςουκέτιπαρρησίαπεριεπάτειεντοῖςΙουδαίοις,αλλὰαπῆλθενεκεῖθενειςτὴνχώρανεγγὺςτῆςερήμου,ειςΕφραὶμλεγομένηνπόλιν,κακεῖδιέτριβενμετὰτῶνμαθητῶν.
|
55 |
Η͂νδὲεγγὺςτὸπάσχατῶνΙουδαίων,καὶανέβησανπολλοὶειςΙεροσόλυμαεκτῆςχώραςπρὸτοῦπάσχαίνααγνίσωσινεαυτούς.
|
56 |
εζήτουνοῦντὸνΙησοῦνκαὶέλεγονμετ᾿αλλήλωνεντῶιερῶεστηκότες,Τίδοκεῖυμῖν;ότιουμὴέλθηειςτὴνεορτήν;
|
57 |
δεδώκεισανδὲοιαρχιερεῖςκαὶοιΦαρισαῖοιεντολὴνίναεάντιςγνῶποῦεστινμηνύση,όπωςπιάσωσιναυτόν.
|