χειμερῐνός 3
1) зимний (μῆνες Thuc.; ὄμβροι Polyb.): πρὸς ἥλιον τετραμμένος τὸν χειμερινόν Her. обращённый к зимнему солнцу, т._е. на юг; περὶ τροπὰς χειμερινάς Luc. во время зимнего солнцестояния; ~ ὄνειρος Luc. сон в зимнюю ночь;
2) холодный, суровый (χωρίον Thuc.). — см. тж. χειμερινά и χειμερινή.