τᾰρᾰχή ἡ тж. pl.
1) волнение (πνεῦμα καὶ ~ Arst.; ὕδατος NT);
2) замешательство, смятение (φρενῶν Isocr.);
3) запутанность, неясность: ταῦτα πάντα πολλὴν ἔχει ταραχήν Arst. всё это крайне запутанно;
4) неурядицы, раздоры, разногласия (τῶν ξυμμάχων πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους Thuc.; ταραχὰι πολιτικαί Arst.; λιμοὶ καὶ ταραχαί NT).