σῶμα, ᾰτος τό (Pind. dat. pl. σωμάτεσσι)
1) (мертвое) тело, труп Hom., Hes., Her., Pind.: ~ σποδοῦ Soph. сожжённый труп;
2) живое тело Hes., Pind., Her.: αἱ κατὰ τὸ ~ ἡδοναί Plat. плотские наслаждения; τὰ εἰς τὸ ~ τιμήματα Aeschin. телесные наказания;
3) человек (δόμοι καὶ σώματα Aesch.; σώματα καὶ χρήματα Thuc.): καὶ χρήματα καὶ τὰ ἑαυτῶν σώματα Xen. (их) имущество и они сами;
4) жизнь: τὸ ~ (δια)σώζειν или (δια)σώζεσθαι Thuc., Isocr., Xen., Dem. спасать свою жизнь; τῶν σωμάτων στερηθῆναι Xen. лишиться жизни; περὶ τοῦ σώματος ἀγωνίζεσθαι Lys. бороться за свою жизнь;
5) (описательно, без перевода): τὸ σὸν ~ Eur. = σύ; τὰ πολλὰ σώματα Soph. = οἱ πολλοί; ~ ἀνικάτου του θηρός Soph. = ὁ ἀνίκατος θήρ; δοῦλα καὶ ἐλεύθερα σώματα Xen. = δοῦλοι καὶ ἐλεύθεροι;
6) раб Polyb.;
7) основа, сущность (τῆς πίστεως Arst.);
8) физ., мат. тело: μεγέθους τὸ ἐπὶ τρία ~ (ἐστιν) Arst. то, что имеет три измерения, есть тело;
9) совокупность, масса, система (τοῦ κόσμου Plat.);
10) анат. орган, аппарат: τὸ ~ τῶν νεφρῶν Arst. почки.