I συγκλάω атт. Luc. = συγκλαίω.
II συγ-κλάω разбивать, ломать (κλήματα Arph.): κάμπτεσθαι καὶ συγκλᾶσθαι Plat. гнуться и ломаться; ἡ συγκλωμένη (sc. γραμμή) Arst. ломаная линия; τὰς ψυχὰς συγκεκλασμένοι Plat. душевно надломленные.
