°συγ-κεράννῡμι (fut. συγκεράσω, pf. συγκέκρᾱκα; pass.: fut. συγκρᾱθήσομαι, aor._1 συνεκράθην с ᾱ — ион. συνεκρήθην, тж. συνεκεράσθην, pf. συγκέκρᾱμαι)
1) подмешивать, примешивать (τὴν ἡδονὴν λύπῃ Plat.; τὸ πικρὸν μέλιτι Anth.);
2) смешивать (τὰ πολλὰ εἰς ἕν Plat.; χυμὸς συγκραθείς Arst.; κρᾶσις ἀπὸ τῆς ἡδονῆς συγκεκραμένη καὶ τῆς λυπης Plat.): ἐξ ἀμφοτέρων ξ. Plat. делать смесь из обоих элементов; τὰ συγκεκραμένα ἄλγη Aesch. смесь (различных) бедствий;
3) смешивать в надлежащем соотношении, т._е. строить соразмерно (τὸ σῶμα NT);
4) (о взаимоотношениях) тж. med. устанавливать, заключать (Κυρηναίοισι ἐς Σαμίους φιλίαι συνεκρήθησαν Her.): τὴν πρός τινα φιλίαν συγκεράσασθαι Her. завязать дружбу с кем-л.; τοῖς ἡλικιώταις συγκεράννυσθαι Xen. входить в сношения со сверстниками; συγκρατεὶς δι᾽ ἔρωτος πρός τινα Plut. влюблённый в кого-л.; οἴκτῳ συγκεκραμένος Soph. погружённый в скорбь; συγκεράσασθαι δύᾳ Soph. быть постигнутым бедой; συγκεκραμένος τῇ πίστει τοῖς ἀκούσασιν NT внушивший слушателям веру (в свои слова).