°συγ-καίω, атт. συγκάω (ᾱ) (fut. συγκαύσω)
1) вместе или сразу сжигать (τὰ ἐπι γῆς Plat.);
2) воспламенять: ὁ συγκαυθεὶς ἀήρ Plat. раскалённый воздух;
3) обмораживать (χειμῶνος συγκεκαυμένος Diog._L.).
