στενακτός 3 [adj._verb. к στενάζω]
1) стонущий, горестный (ἰαχά Eur.; οὐ ~ οὐδὲ ἀλγεινὸς ἐξεπέμπετο Soph.);
2) достойный слёз, ужасный (ἄτη Eur.).
