σπουδαῖος 3 (compar. σπουδαιότερος — ион. σπουδαιέστερος)
1) дельный, превосходный, отличный (γυνή Her.; κιθαριστής Arst.);
2) добродетельный, порядочный, честный (οἱ σπουδαῖοι Λακεδαιμονίων Xen.);
3) доброкачественный, хороший (τὰ σπέρματα Plut.): οὐ ~ ἐς ὄψιν Soph. неказистый, невзрачный;
4) важный, серьёзный (λόγος Pind.; πράγματα Plat.; ταῦτα ὑμῖν σπουδαιότατά ἐστιν Dem.): γελοῖα καὶ σπουδαῖα ἐλέγετο Xen. были и шутки, и серьёзные разговоры.