σκοτεινός 3
1) тёмный (νύξ Xen.; τόπος Plat.);
2) перен. чёрный, т._е. жестокий (βέλος Aesch.);
3) незрячий, слепой (sc. Οἰδίπους Soph.; ὄμμα Eur.);
4) перен. тёмный, малопонятный, неясный, смутный (ἀκοαί Plat.): ὁ ~ λεγόμενος Ἡράκλειτος Arst. Гераклит, прозванный «тёмным»;
5) тайный (μηχανήματα Eur.). — см. тж. σκοτεινά и σκοτεινόν.