σῑτίον τό (преимущественно pl.)
1) хлеб (ποιεῖσθαι σιτία ἀπὸ ὀλυρέων Her.);
2) продовольствие, пища (σιτία καὶ ποτά Plat.; σιτία ἡμέρων τριῶν Arph.);
3) питание, кормление (τὰ ἐν Πρυτανείῳ σιτία Arph.);
4) шутл. переваренная пища Arph.