σής, σεός, Arst. etc. gen. σητός ὁ (pl. σέες — поздн. σῆτες, gen. σέων, acc. σέας) моль Pind., Arph., Arst., Men.: οἱ ἀπ᾽ Ἀριστάρχου σῆτες шутл. Anth. аристархово племя книжных червей, т._е. грамматики.
σῇς ион. (= σαῖς) dat. pl. f к σός.
σητός ὁ Arst. etc. gen. к σής.
