σεαυτοῦ, стяж. σαυτοῦ, ῆς [из σοῦ αὐτοῦ от σύ + αὐτός] (pl. ὑμῶν αὐτῶν) тебя самого: κομίζοις ἂν σεαυτὸν ᾗ θέλεις Soph. ты можешь уйти, куда хочешь; ῥῦσαι σεαυτόν! Soph. спасайся!