προσ-εύχομαι
1) (тж. προσευχῇ ~ NT) обращаться с молитвой, молить(ся) (τῷ θεῷ Aesch. и τὸν θεόν Arph.; προσευξάμενοι θεοῖς εὐμενεῖς πέμπειν σφᾶς Xen.);
2) просить в молитвах, выпрашивать (νίκην Xen.; μὴ εἰσελθεῖν εἰς πειρασμόν NT).
