ποτόν τό
1) питьё, напиток (σῖτα καὶ ποτά Her.): τῷ ποτῷ χρησάμενος Her. напившись (вина);
2) влага, вода (Σκαμάνδρου ~ Aesch.; ~ κρηναῖον Soph.).
ποτός 3
1) годный для питья (ὕδωρ Thuc.);
2) предназначенный для питья (φάρμακον Eur.).
πότος ὁ
1) попойка (πότοι καὶ εὐωχίαι Plat.): παρὰ πότον Xen. и ἐν τῷ πότῳ Plat. распивая вино, за вином;
2) пьянство NT.