πίμπλημι (impf. ἐπίμπλην, fut. πλήσω, aor. ἔπλησα — эп. πλῆσα; pass.: aor. ἐπλήσθην, pf. πέπλησμαι) тж. med.
1) наполнять (πήρην σίτου καὶ κρειῶν Hom.; τὸ πλοῖον καλάμης Her.; σπόγγον ὄξους NT): ~ μένεός τινα Hom. придать кому-л. силу; πλησάμενοι νῆας Hom. нагрузив свои корабли; δάκρυσι πλησθείς Thuc. весь в слезах; ὅταν δὲ πλησθῇς τῆς νόσου ξυνουσίᾳ Soph. когда ты досыта наглядишься на болезнь (Филоктета); αἱμάτων τινὸς πλησθῆναι Soph. упиться чьей-л. кровью; πλησθῆναι (о самках) Arst. забеременеть;
2) med. (о времени) исполняться, оканчиваться (ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας NT) или наступать (ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν NT).
I πλησίον, дор. πλᾱτίον adv. поблизости, близко (κυρεῖν Soph.): (οἱ γεωργοί), ὅσοι ~ ἐγεώργουν Plat. земледельцы, живущие по соседству (дословно которые рядом обрабатывали землю); ὁ ~ Plat., Xen. ближний, сосед; αἱ ~ κῶμαι Xen. соседние (окрестные) деревни.
II πλησίον praep. cum gen. и dat. близ, недалеко от (στρατοπεδεύεσθαι ~ τινός Her.; τοῦ χωρίου NT; προσέρχεσθαι ~ τινί Plat.).
I πλησίος 3 близкий, близко находящийся: πλησίοι ἀλλήλων и ἀλλήλοισι Hom. рядом друг с другом; παρούσης τῆσδε πλησίας ἐμοί Soph. когда она находится в моём присутствии.
II πλησίος ὁ
1) сосед Her., Arph.: ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον Hom. глядя друг на друга;
2) ближний (ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν NT).