πιών, οῦσα, όν part. aor._2 к πίνω.
πίων 2, gen. ονος
1) жирный, толстый (αἴξ, βοῦς, μῆλα, νῶτα βοός Hom.);
2) тучный, плодородный (ἀγρός Hom.);
3) обильный (δημός, ἔργα Hom.);
4) маслянистый, густой (ποτόν Soph.);
5) богатый, зажиточный (οἶκος, δῆμος Hom.).