πέδη ἡ (преимущественно pl.)
1) путы (ἀμφὶ δὲ ποσσὶ πέδας βαλεῖν Hom.);
2) оковы, цепи (ἐς πέδας δῆσαί τινα Her.; θείνειν πέδας Aesch.): πεδέων ζεῦγος Her. пара оков;
3) «путы» (способ выездки лошадей) (ἡ ~ καλουμένη ἱππασία Xen.);
4) ножной браслет Arph., Luc.