I πᾰτέομαι (fut. πάσομαι, aor. ἐπᾰσάμην — эп. ἐπασσάμην и πασ(σ)άμην, pf. πέπασμαι, ppf. ἐπεπάσμην — эп. πεπάσμην; part. aor. πασσάμενος) вкушать, есть или пить, насыщаться (Δημήτερος ἀκτήν, δείπνου Hom.; νέκταρ καὶ ἀμβροσίην Hes.; πότον τι Aesch.; τῶν κρεῶν Her.): αἵματός τινος πάσασθαι Soph. упиться чьей-л. кровью.
II πᾰτέομαι pass. к πατέω.
πᾰτέω, эол. μᾰτέω
1) топтать (ἀλλήλους Plat.; τὴν ληνὸν τοῦ οἴνου NT);
2) ступать, ходить (σκολιαῖς ὁδοῖς Pind.; ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων NT): ~ πρὸς βωμόν Aesch. направляться к алтарю; ~ δωμάτων πύλας Aesch. направляться к воротам; τὴν Λῆμνον ~ Soph. ходить по Лемносу, т._е. оставаться (жить) на Лемносе; νῶτα Τυρσηνῆς ἁλὸς ~ Anth. плавать по Тирренскому морю; χῶρος οὐχ ἁγνὸς ~ Soph. место, куда нельзя ступать;
3) перен. топтать, попирать, грубо нарушать (τὰς θεῶν τιμάς Soph.; τὰ ταῖν θεαῖν ψηφίσματα Arph.);
4) осквернять, позорить (εὐνὰς ἀδελφοῦ Aesch.);
5) всесторонне или долго изучать (τὸν Τισίαν Plat.; Αἴσωπον Arph.).