πᾰν-ήγῠρις, дор. πανάγῠρις (νᾰ), εως ἡ [ἀγείρω] (ион. acc. pl. πανηγύρις)
1) всенародное празднество, панегирей (πανηγύρις πανηγυρίζειν, ποιεῖσθαι или ἀνάγειν Her. и πανηγύρεις συνάγειν Isocr.);
2) многочисленное (всеобщее) собрание (θεῶν Aesch.; φίλων Eur.; ἐν πανηγύρει βουλεύεσθαι Aesch.): ἡ νεοσσῶν ~ Eur. дети, детвора.