I ὄν, gen. ὄντος part. praes. n к εἰμί.
II ὄν эол. = ἀνά.
III ὄν, gen. ὄντος τό [εἰμί] филос. сущее Plat., Arst.
I ὅν acc. sing. к ὅς.
II ὅν nom. и acc. n и acc. m к adj. poss. ὅς (= ἑός).
