νάπη (ᾰ) ἡ лесистая долина, лесистое ущелье или овраг, поросший лесом (αἱ ἐν τοῖς ὄρεσι νάπαι Plat.; νάπαι περικλινεῖς Plut.).
νάπος, εος (ᾰ) τό Pind., Soph., Xen. = νάπη.