μοχθηρός 3
1) страдающий, несчастный, жалкий (γυναικῶν γένος Aesch.; ζόη Her.; βίος Soph.): μοχθηρὰ τλῆναι Aesch. терпеть муки; ὦ μοχθηρέ, μελαγχολᾷς! Plat. да ты, бедный, впал в безумие!;
2) плохой, дурной, негодный (ἱμάτια Plat.; βοῦς Arph.; ὕδατα, τραγῳδία Arst.);
3) порочный, испорченный (ἔθη Polyb.): ~ τὴν ψυχήν Plat. нравственно испорченный.