μιαίνω (aor. ἐμίᾱνα — эп. ион. ἐμίηνα, pf. μεμίαγκα; pass.: fut. μιανθήσομαι, aor. ἐμιάνθην — эп. 3_л. pl. μιάνθησαν — и μιάνθην, pf. μεμίασμαι — поздн. μεμίαμμαι)
1) окрашивать, красить (ἐλέφαντα φοίνικι Hom.);
2) пачкать, грязнить, марать (βορβόρῳ ὕδωρ λαμπρόν Aesch.; τοὺς βωμοὺς αἵματι Plat.);
3) перен. марать, пятнать, осквернять (εὔφημον ἦμάρ τινι Aesch.; κλέος πατρός Eur.; τὸ θεῖον Plat.).