λοιδορέω (aor. med. ἐλοιδορήθην — реже ἐλοιδορησάμην) тж. med. осыпать бранью, бранить, поносить, порицать (τινα Her. etc. и εἴς τινα Luc.): τὴν τύχην ~ τυφλήν Plat. упрекать судьбу в слепоте; ~ τινα πολλά Eur. осыпать кого-л. упрёками; ~ τινα εἴς τι Arph., λοιδορεῖσθαί τινι ἐπί τινι Xen., περί τινος Arph. или εἴς τι Plut. бранить кого-л. за что-л.