κρόκη ἡ
1) уто́к: εὐθυπλοκία κρόκης καὶ στήμονος Plat. прямое переплетение утка́ и основы;
2) нить (~ ῥαγεῖσα Plut.): ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ἀπηρτῆσθαι погов. Luc. висеть на волоске;
3) шерстяное волокно, шерсть (θαλλοῖσιν ἢ κρόκαισιν ἐρέφειν Soph.);
4) pl. ткань (μαλακαὶ κρόκαι Pind.);
5) pl. галька, голыш (περὶ τοὺς αἰγιαλούς Arst.).