κεραυνός ὁ громовой удар, гром (преимущественно одновременный со вспышкой молнии), тж. молния (πληγεὶς κεραυνῷ Hom.; καταιβάτης, πυρωπός, πυρφόρος Aesch.; ~ τοῦ Διός, ἀργής, πτερόεις Arph.): κεραυνοί Hes., Her., κεραυνοῦ βολαί Aesch., κεραυνῶν πτώματα Plat. или πτώσεις Arph. удары грома или молнии; κεραυνὸν ἐν γλώσσῃ φέρειν Plut. метать молнии языком.