κατα-νεύω (fut. κατανεύσομαι и κατανεύσω)
1) кивать в знак согласия, тряхнуть (κεφαλῇ τινι Hom.; τινὶ χαίταις Pind.);
2) давать знак (κρατὶ κατανεύων Hom.; ~ τινὶ ποιεῖν τι NT);
3) знаменовать или обещать, сулить (τινὶ νίκην καὶ μέγα κῦδος Hom.; κατανεῦσαι ἥξειν Polyb.);
4) соглашаться (κατένευσε ὁ Κλεινίας Plat.): κάρτα ἀέκων κατανεύει Her. он весьма неохотно даёт согласие.