κατ-άγνῡμι (aor. κατέαξα, pf. κατέᾱγα, ион. part. κατεηγώς, inf. καταγνύναι с ῠ; pass.: praes. κατάγνῠμαι, fut. καταχθήσομαι, aor._2 κατεάγην, pf. κατέαγμαι, part. καταχθείς, part. aor._2 καταγείς, opt. κατᾱγείην)
1) ломать, разбивать (τὸ ἔγχος Hom.; τὴν λύραν Plat.; τὰς ναῦς Thuc.; κάλαμον NT): δόρατα ἐτύγχανε κατεηγότα Her. копья сломались; καταγῆναι τῆς κεφαλῆς Plat. и τὴν κεφαλήν Dem., Lys. разбить себе голову;
2) надламывать, подрывать, ослаблять (πατρίδα Eur.; τὰς ψυχάς Xen.): ἡ κατεαγυῖαμουσική Sext. изломанная, т._е. упадочная музыка.
κατ-άγω (ᾰγ) (fut. κατάξω, aor._1 κατῆξα, aor._2 κατήγᾰγον, pf. καταγήοχα, эп. inf. aor. καταξέμεν)
1) вести вниз, сводить (τινὰ εἰς Ἀΐδαο Hom.; τινὰ εἰς Ἅιδου δόμους Eur.); вести в подземное царство (ψυχάς Hom.);
2) свозить вниз (ἐκ τῶν ὀρῶν ὕλην εἰς τὸ ἄστυ Plat.);
3) вести, отводить, отправлять (ἵππους ἐπὶ νῆας Hom.; ἐπι θάλατταν τὸ στράτευμα Xen.; τινὰ εἰς Καισάρειαν NT);
4) приводить, относить (волной) (τινὰ Κρήτηνδε Hom.): νέες καταχθεῖσαι ἐς τὰς Ἀφετάς Her. корабли, введённые в Афетский порт; ~ τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν NT вытащить суда на берег;
5) med. приходить, прибывать, заходить (ἐπ᾽ ἀκτῆς νηΐ Hom.; παρά τινι Xen.; Σίγειον Soph.; ἐξ Ἐρετρίας εἴς Μαραθῶνα Plat.; εἰς λιμένα Plut.);
6) возвращать (τινα, sc. φεύγοντα Thuc.; τοὺς φυγάδας οἴκαδε Xen.);
7) приносить с собой, привозить домой (χρυσὸν ἐκ πολέμου Plut.; θρίαμβον καὶ νίκην τῇ πατριδι Polyb.);
8) med. возвращаться (ἐπὶ τὸ στρατόπεδον Xen.);
9) перен. возвращать, восстанавливать (τυραννίδας εἰς τὰς πόλεις Her.; εἰρήνην εἰς τὰς πατρίδας Polyb.);
10) перен. приводить, ставить, ввергать (εἴς κίνδυνον φανερὸν τὴν πόλιν Thuc.);
11) отводить вниз, оттягивать книзу (μολυβδὶς δίκτυον κατῆγε Soph.);
12) вытягивать нить, прясть: ξαίνειν καὶ ~ καὶ κερκίζειν Plat. чесать (шерсть), прясть и ткать; ~ λόγον Plat. вести речь, рассуждать;
13) (о родословной) выводить, вести (γένος ἀπό τινος Plut.): τὰ στέμματα κατάγεται εἰς τὸν Νουμᾶν Plut. родословная возводится к Нуме;
14) понижать: κάταγε (sc. βοάν) Eur. говори тише.