κατα-κτάομαι (fut. κατακτήσομαι, aor. κατεκτησάμην; aor. pass. κατεκτήθην) приобретать, завладевать (τὴν ἀρχήν Arst.; τὴν οἰκουμένην Plut.); в истор. врем. обладать, владеть (κράτος, νοῦν τινα Soph.; πλούτους Isocr.; βίον διπλοῦν Plat.; χῶραν Polyb.; ἡγεμονίαν Plut.).
