κάλᾰμος (κᾰ) ὁ
1) тж. собир. камыш, тростник (καλάμου εἶχον τὰς ὀροφὰς αἱ οἰκίαι Her.; οἱ κάλαμοι οἱ πεφυκότες ἐν ταῖς λίμναις Arst.; ~ ὑπὸ ἀνέμου σαλευόμενος NT; στεφανωσάμενος καλάμῳ λευκῷ Arph.);
2) тростниковая тычина (κάλαμοι, ἐν οἷς ἱστᾶσι τὰς ἀμπέλους Arst.);
3) тростниковая свирель, цевница (Πανός Eur.);
4) (тж. ~ ἁλιευτικός Arst.) удилище или удочка Theocr., Luc.;
5) тростниковая палочка для письма, перо (διὰ μέλανος καὶ καλάμου γράφειν NT);
6) тростниковая циновка (ἄρτους ἐπὶ κάλαμον παραβάλλειν Plat.);
7) стебель, солома (τοῦ σίτου Xen.);
8) (на ткани) полоска (κάλαμοι χρύσεοι Anth.);
9) калам (= ἄκαινα и δεκάπους), мера длины = шесть и две третьих части πήχεις, т._е. ок. 3,1 метра (μετρῆσαι τὴν πόλιν τῷ καλάμῳ NT).