I θεμέλιος 2 лежащий в основе, краеугольный (λίθοι Arph.; οἰκόπεδα Diod.).
II θεμέλιος ὁ (sc. λίθος) краеугольный камень, основание (ἡ τοὺς θεμελίους ἔχουσα πόλις NT): οἱ θεμέλιοι παντοίων λίθων ὑπόκεινται Thuc. основания сложены из разного рода камней; ἐκ τῶν θεμελίων Thuc., Polyb. до самого основания или в самом основании.