ἐπι-βουλή ἡ
1) замысел, намерение, план: τῇ ἐπιβοολῇ и μετ᾽ ἐπιβουλῆς Plat. умышленно, преднамеренно;
2) преимущественно злой умысел (ἐπιβουλὴν ἀρτύειν Her. и ἐπιβουλεύειν Lys., δυσμένειαι καὶ ἐπιβουλαί Plat.): ἐξ ἐπιβουλῆς Thuc., Xen., Plat., Arst. со злым умыслом, коварно.