ἐγ-κρᾰτής 2
1) сильный, крепкий (σθένος Aesch.; σώματα Xen.; ἀκρωτήρια Arst.);
2) твёрдый (σίδηρος Soph.);
3) властвующий, царствующий (Πόλυβος Soph.);
4) обладающий, владеющий (τῆς Ἑλλάδος Her.; τοῦ ἄλλου, sc. χωρίου Thuc.): ~ τῆς νίκης Plut. одержавший победу;
5) умеющий пользоваться (τὰ παιδία τῶν μορίων οὐκ ἐγκρατῆ ἐστιν Arst.): ~ ἑαυτοῦ Plat. владеющий собой;
6) воздержный, умеренный (~ καὶ σώφρων Arst.; ~ γαστρὸς καὶ ποτοῦ Xen.).